بررسی پیامدهای امنیتی و حقوقی جزایر مصنوعی براساس مکتپ کپنهاگ، حقوق بین الملل و حقوق دریاها (مطالعه موردی مرز مشترک ایران و امارات متحده عربی )

خلیج فارس از جمله پهنه های مهم آبی دنیا است که برخی از صاحب نظران سیاست های راهبردی از آن به کانونانرژی دنیا تعبیرمی کنند. سواحل این منطقه ازلحاظ جغرافیای سیاسی از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار می باشد. طی دو دهه اخیر اقداماتی دردستور کار کشور امارات متحده عربی مبنی بر ساخت جزایر مصنوعی قرار گرفت لیکن ساخت اینگونه جزایر علاوه بر تبعات زیست محیطی می تواند پیامدهای امنیتی و ژئوپلتیکی نیز بر مرزهای آبی جمهوری اسلامی ایران داشته باشد لذا ضرورت دارد این موضوع علاوه بر دقت نظر دستگاه دیپلماسی کشور مورد توجه و رصد دقیق دستگاه های امنیتی و مرزبانی نیز قرار گیرد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد و در صدد پاسخ گویی به این پرسش اصلی است که پیامدهای امنیتی و ژئوپلتیکی ساخت جزایر مصنوعی توسط امارات متحده عربی بر مرزهای آبی کشور چیست ؟یافته های حاصل ازتحقیق نشان می دهد که با ساخت این جزایر توسط امارات، سواحل این کشور از۶۰۰ کیلومتر به ۱۲۰۰ کیلومتر افزایش خواهد یافت و به تبع آن پیش بینی می شود که ساخت این پروژه ها تسلط بیشتر این کشور به عنوان دومین دارنده سواحل طولانی در خلیج فارس را موجب شده و باعث طولانی تر شدن روند تعیین حدود مرزهای دریایی ایران با این کشور و تیرگی روابط دو کشور رابا توجه به سوابق اختلافات بر جزایر سه گانه و در پی آن دخالت کشورهای فرامنطقه ای و بروز مشکلات امنیتی را در پی خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

جزایر مصنوعی ، امنیت ، حقوق بین الملل ، حقوق دریاها ، ایران ، امارات