متدولوژی ویتگنشتاین در خصلت غیر شناختی زبان دینی

مقاله پیش رو با تعریف ایمان و ایمان گرایی مومنان (مسلمان، مسیحی و یهودی) و تقسیم آن به حاد و معتدل و بررسی رابطه ایمان گرایی و شکاکیت، به تحلیل دین گرایی ویتگنشتاین پرداخته است. نگاه دینی ویتگنشتاین بر خصلت غیرشناختی زبان دینی اذعان دارد و در عین حال باورهای دینی را اغلب بی دلیل می داند. فلاسفه ای که به نوعی تحت تاثیر افکار وی قرار گرفته اند، با عنایت به درستی تفسیر ایمان گرایانه یا زبان دینی ویتگنشتاین، درباره ناواقع گرا بودن وی تردید دارند. به منظور سهولت، ایمان گرایی ویتگنشتاینی را در سه نکته خلاصه می کنیم: ۱. بی دلیل بودن باورهای دینی؛ ۲. تفسیر غیرشناختی از آنها و ۳. تفسیر ناواقع گرایانه از دین.

کلیدواژه ها:

ایمان گروی حاد و معتدل ، زبان دینی ، ویتگنشتاین