تاثیر نانو ذرات کاربید سیلیسیم بر مقاومت به شوک حرارتی کامپوزیت آلومینا- مولایت- زیرکنیا

در این پژوهش تاثیر افزودن نانوکاربیدسیلیسیم بر ویژگیهای کامپوزیتهای آلومینا-مولایت-زیرکنیا بررسی شد. نانوکاربیدسیلیسیم در مقادیر ۰، ۳، ۵، ۷ و ۱۰ درصد حجمی به مخلوط پودرهای آلومینا و زیرکن افزوده شد، سپس ترکیبهای مورد نظر با فشار ۲۷۰ مگاپاسکال پرس شده و در دمای C˚۱۶۲۰ به مدت ۲ ساعت و سپس C˚۱۵۰۰ به مدت ۵ ساعت سینتر شدند. چگالی و تخلخل، استحکام خمشی سه نقطهای، مقاومت به شوک حرارتی، ترکیب فاز و ریزساختار کامپوزیتهای به دست آمده بررسی و با نمونههای تهیه شده به روش ریختهگری دوغابی (حاصل از پژوهش پیشین) مقایسه شد. نتایج نشان داد که استفاده از نانوذرات کاربیدسیلیسیم و روش پرس تاثیر بهتری در مقاومت به شوک حرارتی و استحکام کامپوزیتها دارد. بیشترین استحکام با ۷% حجمی نانوکاربیدسیلیسیم (۲۹۷ مگاپاسکال) بهدست آمد. مقاومت به شوک حرارتی نانوکامپوزیتهای آلومینا-مولایت-زیرکنیا-کاربیدسیلیسیم تا C˚۱۲۰۰T=? گزارش میشود.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، آلومینا ، مولایت ، زیرکنیا ، نانوکاربید سیلیسیم ، مقاومت به شوک حرارتی