تاثیر سیستم فتومیکس تروفیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و آناتومیکی گیاهچه های کشت بافتی گردوی ایرانی

از خصوصیات گیاهان کشت بافتی، عدم توانایی فتوسنتز کافی و برخی اختلالات فیزیولوژیکی و آناتومیکی است . مهمترین دلیل عدم تهویه و کافی نبودن میزان CO2 و همچنین وجود منبع کربن مصنوعی در محیط کشت است. تعداد کم، بزرگ و باز بودن روزنه ها و همچنین میزان پایین کلروفیل در برگ های گیاهچه ها از مهمترین این ناهنجاری ها هستند. در این آزمایش ریزنمونه های یکسانی از رقم گردوی هارتلی در دو نوع ظرف، بدون تهویه و با تهویه ی غیر فعال (درهای فیلتردار) همراه با چهار سطح ساکارز (0 و 15 و 30 و 45 g/L) بررسی شد. بهترین رشد در گیاهچه های کشت شده در ظروف تهویه دار و 30 گرم در لیتر ساکارز، مشاهده شد. میزان کلرفیل نیز در گیاهچه های کشت شده در سیستم فتومیکس تروفیک (ظروف با تهویه توسط فیلتر) بیشتر بود. سطوح مختلف ساکارز بر روی میزان کلروفیل تاثیر معنی داری نداشت. روزنه ها در گیاهچه های کشت شده در شرایط بدون تهویه، کاملا باز بودند در حالی که در گیاهچه های کشت شده در شرایط با تهویه ی طبیعی، تقریبا بسته و به شرایط طبیعی نزدیکتر بودند. برش عرضی ساقه نشان داد که آوندها و کرک های روی ساقه در گیاهچه های رشد یافته در سیستم فتومیکس تروفیک طبیعی و بزرگتر بودند. به طور کلی گیاهچههای رشد یافته در شرایط با تهویه و 15 گرم در لیتر ساکارز با وجود ارتفاع کمتر از شادابی بیشتری برخوردار بودند و کمترین ناهنجاریهای آناتومی و فیزیولوژیکی را داشتند.

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، فتواتوتروفیک ، سازگاری ، ساکارز ، ظروف فیلتردار