بررسی تاثیر اولتراسوند بر نشانگرهای حاصل از کوفتگی عضلانی تاخیری (DOMS)

مقدمه و هدف: کوفتگی عضلانی تاخیری [۱] ( DOMS ) تجربه­ای معمول و شایع پس از انجام فعالیت­های غیر­معمول (به­خصوص تمرین­های برونگرا) است؛ هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر اولتراسوند بر نشانگرهای کوفتگی عضلانی تاخیری است.     مواد و روش کار: ۲۰ نفر دانشجوی پسر غیرورزشکار (سن: ۲ ± ۲۱ سال، قد: ۳ ± ۱۶۷ سانتی­متر و وزن: ۱۶ ± ۶۷ کیلوگرم) که تا شش ماه قبل سابقه کوفتگی عضلانی نداشتند به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت­کرده و سپس به صورت تصادفی به دو گروه ۱۰ نفره (تجربی و کنترل) تقسیم­شدند. برنامه فعالیت بدنی برای ایجاد DOMS شامل پانزده دقیقه تمرین پله بوده­است. متغیرهای وابسته (شدت درد و کراتین کیناز) در روز مبنا (قبل از تمرین پله)، ۲، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تمرین پله اندازه­گیری­شدند. برای تجزیه­و­تحلیل داده ها از آزمون repeated measure ANOVA ، آزمون تعقیبی توکی و t دو گروه مستقل در سطح اطمینان ۰۵/۰ (۰۵/۰> p ) استفاده­شد.     نتایج: بین شدت درد و کراتین کیناز گروه کنترل و تجربی در سطح اطمینان(۰۵/۰> p ) تفاوت معنی داری وجود­داشت.     نتیجه­گیری: مطابق با نتایج، اولتراسوند بر نشانگرهای حاصل از کوفتگی عضلانی تاخیری تاثیر مثبت دارد؛ درنهایت، نتایج نشان­می­دهد که استفاده از اولتراسوند، می­تواند روشی موثر برای درمان کوفتگی عضلانی تاخیری باشد.

کلیدواژه ها:

انقباض برونگرا ، کراتین کیناز ، تندرنس ، کوفتگی عضلانی ، استرین عضلانی