بینش پشت استفاده از بیومارکرهای IFN-G، IL-۲، IL-۴ و IL-۱۰به عنوان نقاط پایانی جانشین برای ابتلا به بیماری-های پوستی ناشی از مواجهه با گاز خردل

مقدمه و هدف: دراین پژوهش هدف آن است که بینش پشت استفاده از بیومارکرهای IL-۲ ، IL-۴ ، IL-۱۰ و IFN-G به عنوان جانشین های احتمالی ابتلا به بیماری های پوستی ناشی از مواجهه باگازخردل بررسی شود.اگر بتوان بامشاهده یک اثرمعناداردرمان روی جانشین، اثر درمان روی نقطه پایانی بالینی رااستنباط کرد، آنگاه این جانشین میتواندیک جانشین معتبر باشد.     مواد و روش ها: در مطالعه همگروهی تاریخی شامل ۳۲۸نفر، که۲۳۵نفرمواجهه داشته با گازخردل از ساکنین سردشت به عنوان گروه مورد و ۹۳نفرازساکنین شهرربط که باگاز خردل مواجهه نداشته به عنوان گروه مورد،سعی شد با استفاده از نسبت خطر، چرایی استفاده از IL-۲ ، IL-۴ ، IL-۱۰ و IFN-G به عنوان جانشین هایی برای بیماری های پوستی ناشی ازمواجهه با گازخردل بررسی شود.     یافته ها: روش مطالعه همگروهی تاریخی نشان داد، از IL-۲ (در سه محیط کشت سرم، میتوژن، میتوژن نیل) و IL-۱۰ (در چهار محیط کشت سرم، میتوژن، میتوژن نیل ونیل)، IL-۴ (دردومحیط کشت میتوژن ومیتوژن نیل) می توان به عنوان جانشینی برای وجودعارضه پوستی استفاده کرد، چرا که روند بررسی عدم تاثیرمواجهه با گازخردل روی ابتلا به بیماریهای پوستی با استفاده از ا ین بیومارکرها به نتیجه مشابه انجام همین بررسی توسط وجود یا عدم وجود بیماری پوستی ناشی ازمواجهه با گازخردل به عنوان نقطه پایانی بالینی واقعی، منجر شد. اما بیومارکرهای IL-۴ درمحیط کشت سرم و IFN-G ( درهر سه محیط کشت سرم، میتوژن ومیتوژن- نیل) این ویژگی را نداشتند.     نتیجه گیری: با مشاهده IL-۲ (در سه سطح)، IL-۱۰ (در چهارسطح) و IL-۴ (در دوسطح) می توان عدم تاثیرمواجهه باگازخردل راروی ابتلا به بیماری های پوستی بررسی کرد، بدون این که به مشاهده پیامد اصلی که همان ابتلا به بیماری های پوستی است، نیازی باشد.

کلیدواژه ها:

بیومارکر ، نقطه پایانی جانشین ، نقطه پایانی بالینی واقعی ، گاز خردل ، نسبت خطر