بررسی فراوانی افسردگی در بیماران تحت همودیالیز نگه دارنده و عوامل مرتبط با آن

مقدمه و هدف: اختلالات روانی، به خصوص افسردگی، در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی و تحت همودیالیز بسیار شایع هستند. این اختلالات در کاهش کیفیت زندگی و افزایش میزان مرگ و میر بیماران تاثیر بسزایی دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی افسردگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت همودیالیز نگه دارنده در دو واحد همودیالیز شهر تهران است.     مواد و روش ها: برای غربالگری افسردگی در بیماران دیالیزی از پرسش نامه افسردگی بک ( BDI ) استفاده شد. پرسش نامه ها در بین۱۲۰ بیمار دیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان های مصطفی خمینی و فیاض بخش توزیع و پس از توضیحات لازم، بیماران آن را تکمیل کردند. سایر اطلاعات از طریق شرح حال و انجام آزمایش ها به دست آمدند. اطلاعات گردآوری شده، با نرم افزار v.۱۶ SPSS تجزیه و تحلیل آماری شده و آزمون های آماری کای دو و اسپیرمن استفاده شدند.     نتایج: شیوع افسردگی در جمعیت مورد مطالعه هفتاد درصد محاسبه شد، به طوری که ۷/۲۶ درصد از آنان مبتلا به افسردگی شدید بودند. هیچ یک از متغیرهای سن، جنس، بیماری زمینه ای، طول مدت دیالیز، سابقه پیوند کلیه، کم خونی، وضعیت تاهل، وضعیت شغلی و آلبومین سرم با افسردگی ارتباط آماری معناداری نداشتند ( ۰۵/۰ p >). تعداد دفعات همودیالیز در هفته و کفایت همودیالیز ( Kt/V ) با شدت افسردگی ارتباط آماری معنادار داشتند (۰۱/۰ p = و ۰۴/۰ p = ).     نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای افسردگی در بیماران همودیالیزی، غربالگری بیماری افسردگی در این بیماران ضروری به نظرمی رسد. تشخیص و درمان افسردگی در مراحل اولیه می تواند در بهبود کیفیت زندگی این بیماران نقش مهمی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات روانی ، افسردگی ، نارسایی مزمن کلیوی ، همودیالیز