بررسی اثر جدا کننده دای (میکروفیلم) بر روی سختی سطحی دای گچی در شرایط مختلف
محل انتشار: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، دوره: 30، شماره: 1
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMDS-30-1_011
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: یکی از مراحل مهم در ساخت ترمیم های ثابت، آماده سازی دای استونی است، که در حقیقت کپی دندان تراش خورده می باشد و باید حداکثر تطابق را در کپی سازی دندان تراش خورده داشته باشد. دای گچی هنگام مومکاری ممکن است توسط قلم های مربوطه خراشیده شده و از دقت کار بکاهد. جهت سهولت کار از میکروفیلم که نوعی لوبریکنت است به عنوان جدا کننده بر روی سطح دای استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر جدا کننده دای (میکروفیلم) در شرایط مختلف استفاده، بر سختی سطح دای گچی است. مواد و روش ها: با استفاده از لوله های ساخته شده از PVC، ۴۰ دای با قطر ۲ و ارتفاع ۱ سانتیمتر از گچ type IV dental stoneExtra hard ساخت کشور آمریکا طبق دستور کارخانه سازنده ساخته شد. پس از ۲۴ ساعت نگهداری در شرایط اطاق برای رسیدن به حداکثر استحکام فشاری خشکی نهایی، دای ها به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند و به ترتیب زیر مورد استفاده قرار گرفتند: ۱- گروه کنترل (بدون استفاده از میکروفیلم) ۲- گروه A (۱۰ دقیقه غوطه وری سازی در میکروفیلم) ۳- گروه B (غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت ۱۰ دقیقه و ۱۲ ساعت نگهداری) ۴- گروه C (غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت ۱۰ دقیقه و ۲۴ ساعت نگهداری) سختی سنجشی با زمان نفوذ ۵ ثانیه و ۲۵ گرم برای همه نمونه ها تکرار شد و عدد سختی بدست آمده از چهار گروه مورد آنالیز آماری از نوع آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون های چندگانه دانت و توکی و کراسکال والیس قرار گرفت. در آزمون ها سطح معنی دار ۵% مدنظر بود. یافته ها: بهترین میانگین سختی سطحی مربوط به گروه کنترل (۵/۱۲±۸/۷۷) و پس از آن گروه A با ۱۰ دقیقه غوطه ور سازی در میکروفیلم (۴/۷±۱/۴۱) سپس گروه B با غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت ۱۰ دقیقه و ۱۲ ساعت نگهداری (۹/۵±۷/۳۰) و در نهایت غوطه ور کردن در میکروفیلم به مدت ۱۰ دقیقه و ۲۴ ساعت نگهداری (۵/۲±۲۲) بود. آنالیز آماری ANOVA نشان داد که بین ۴ گروه اختلاف معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰P=). آزمون دانکن در مقایسه هر گروه با گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۰۱/۰P=). با آزمون توکی گروهها با هم مقایسه شدند که فقط گروه B و Cاختلاف معنی داری با هم نداشتند. نتیجه گیری: در محدوده این مطالعه نتایج زیر بدست آمد: ۱. افزودن میکروفیلم به دای استونی باعث کاهش قابل ملاحظه و معنی دار سختی سطحی دای شد. ۲. آغشته کردن میکروفیلم تا ۱۲ ساعت کاهش قابل ملاحظه ای در مقدار سختی سطحی را نشان داد. ۳. بین زمان های ۱۲ و ۲۴ ساعت پس از استفاده از میکروفیلم تفاوتی در سختی سطحی دای استونی ایجاد نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا صابونی
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
اعظم السادات مدنی
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
حبیب الله اسماعیلی
استادیار بخش پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :