ارتباط افسردگی با راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت: یک مطالعه مقطعی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-16-2_009

تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: درد مزمن پشت یکی از فراگیرترین انواع درد است و افسردگی اختلالی شایع در میان بیماران مبتلا به درد مزمن است. با این حال تمام بیماران مبتلا به درد مزمن میزان یکسانی از افسردگی را نشان نمی دهند. از این رو پژوهشگران اغلب متغیرهای زیست پزشکی و روانشناختی، مخصوصا راهبردهای مقابله با درد، را برای توجیه تغییرپذیری در ارتباط درد مزمن و افسردگی مورد ارزیابی قرار می دهند. اهداف این پژوهش: ۱) اولویت بندی راهبردهای مقابله با درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن،۲) بررسی اثربخشی راهبردهای مقابله در کنترل درد، ۳) بررسی ارتباط این راهبردها با افسردگی و ۴) تعیین راهبردهای مقابله ای منتخب برای پیش بینی افسردگی با کنترل شدت درد و مدت زمان ابتلا در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت بود.   مواد و روش ها: در مجموع ۱۸۵ بیمار (۱۸ تا ۶۸ ساله) با سابقه درد مزمن پشت بیش از ۳ ماه، که به کلینیک های تحت بررسی مراجعه کرده بودند ، مقیاس های شدت درد و پرسشنامه های افسردگی، راهبردهای مقابله با درد و اثربخشی مقابله و نیز پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند.   نتایج: یافته ها مبین آن بود که بیش ترین راهبرد به کار گرفته شده توسط بیماران دعا و امیدواری، اما اثربخش ترین راهبردها در کنترل درد، نادیده انگاشتن درد و گفتگو با خود بود. فاجعه انگاری ناکارآمدترین راهبرد مقابله در کنترل درد بود. نتایج تحلیل همبستگی با کنترل متغیرهای زیست پزشکی (شدت درد و مدت زمان ابتلاء ) نشان داد که استفاده بیش تر از فاجعه انگاری با افسردگی شدیدتر و استفاده بیش تر از گفتگو با خود و توجه برگردانی با افسردگی خفیف تر همراه است. رگرسیون چند متغیری گام به گام نشان داد که راهبردهای گفتگو با خود و فاجعه انگاری به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های انطباقی و غیرانطباقی افسردگی می باشند که ۴۷ درصد از واریانس مشترک نتایج افسردگی را توضیح می دهد. ضریب بتا نیز تنها برای این دو راهبرد مقابله ای معنادار بود (۰۵/۰ p ≤).   نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از راهبردهای مقابله انطباقی (گفتگو با خود و توجه بر گردانی) و غیرانطباقی (فاجعه انگاری) در ایجاد خلق افسرده موثر است. این راهبردهای مقابله به طور بالقوه قابل اصلاح و تعدیل بوده و می تواند هدف اقدامات درمانی برای کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به درد مزمن پشت باشد.