مروری بر نظام آموزش وپرورش در ایران از سال ۱۲۶۸ تا اواخر دهه ۱۳۶۰

نظام آموزش وپرورش نوین ایران از کودکستان ها، دبستان ها، مدارس راهنمایی، دبیرستان ها، دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی تشکیل شده است مقدمات ایجاد این نظام، از زمان تاسیس دارالفنون در سال ۱۲۶۸ هجری قمری و وزارت علوم در ۱۲۷۲ هجری قمری فراهم شد و بعد از انقلاب مشروطه به تدریج سازمان و تشکل یافت. تا زمان مشروطیت و حتی چند دهه بعدازآن، مکتب خانه های سنتی عوامل عمده آموزش وپرورش محسوب می شدند. انقلاب مشروطه، صدور فرمان و تدوین قانون اساسی و متمم آن در سال های ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ هجری قمری، زمینه ایجاد نظام آموزش وپرورش را فراهم ساخت و هم زمان با آن، تقاضاهای اجتماعی برای آموزش وپرورش افراد جامعه نیز فزونی گرفت. اصل هجدهم متمم قانون اساسی مشروطیت، تحصیل و تعلیم علوم و معارف و صنایع را (مگر آنچه شرعا ممنوع باشد) آزاد اعلام کرد و اصل نوزدهم به تمرکز بودن آموزش وپرورش و مسئولیت دولت در تاسیس و اداره مدارس اشاره می کرد. در سال ۱۳۰۰ شمسی قانون تشکیل شورای عالی فرهنگ به تصویب رسید. به این شورا که نقش قانون گذار نظام آموزش وپرورش را عهده دار بود، وظایفی در زمینه تدوین آیین نامه ها و امور فنی مدارس از قبیل امتحانات و برنامه ها و ارزشیابی تحصیلات محول شد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، مشروطه ، دارالفنون ، مدرسه ، شورای عالی فرهنگ.