تاثیر دما بر واکنش تابعی و میزان مصرف طعمه کنه شکارگر (Phytoseius plumifer (Phytoseiidae با تغذیه از کنه (Rhyncaphytoptus ficifoliae (Diptilomiopidae
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 92
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
چکیده مقاله:
در این مطالعه تاثیر دماهای مختلف بر واکنش تابعی و میزان تغذیه کنه شکارگر (Phytoseius plumifer (Canestrini and Fanzago از مراحل بالغ کنه Rhyncaphytoptus ficifoliae Keifer تعیین شد. واکنش تابعی در چهار دمای ثابت ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰ درجه سلسیوس و روی تراکمهای ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲ و ۶۴ عدد از مراحل بالغ طعمه در شرایط نوری ۱۲: ۱۲ ساعت (روشنایی: تاریکی) و رطوبت نسبی ۵± ۶۵ درصد انجام شد. هم چنین میزان تغذیه مراحل نابالغ و ماده های بالغ کنه شکارگر از مراحل بالغ طعمه در شش دمای ثابت (۱۵، ۲۰، ۲۵، ۳۰، ۳۵ و ۳۷ درجه سلسیوس) اندازهگیری شد. نوع واکنش تابعی کنه شکارگر P. plumifer روی تراکم های مختلف مراحل بالغ کنه R. ficifoliae در چهار دمای مورد آزمایش با استفاده ار رگرسیون لجستیک از نوع دوم تعیین شد. هم چنین مقادیر قدرت جستجو (a) و زمان دست یابی (Th) با استفاده از مدل نوع دوم راجرز تعیین شد. بیش ترین (h-۱ ۱۰۱/۰ ) و کم ترین میزان (h-۱ ۰۳/۰) قدرت جستجو (a) بهترتیب در دماهای ۲۵ و ۱۵ درجه سلسیوس مشاهده شد. با افزایش دما از ۱۵ تا ۲۵ درجه سلسیوس زمان دستیابی کاهش پیدا کرد و کم ترین زمان دستیابی در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و معادل ۵۳/۰ ساعت تعیین شد، با افزایش دما از ۲۵ تا ۳۰ درجه سلسیوس زمان دستیابی اندکی بیشتر شد (۷۴/۰ ساعت). بیش ترین و کم ترین میزان مصرف روزانه طعمه توسط مراحل نابالغ کنه شکارگر به ترتیب در دماهای ۲۵ (۹۳/۰± ۶/۳۱) و ۱۵ درجه سلسیوس (۰۶/۰ ±۱۵/۱۲) مشاهده شد. بالاترین میزان کل طعمه مصرف شده توسط افراد ماده کنه P. plumifer معادل ۵/۱۵±۹/۱۰۴۹ عدد از مراحل بالغ طعمه بود که در دمای ۲۵ درجه سلسیوس مشاهده شد. نتایج بررسی حاضر نشان داد که مراحل مختلف کنه شکارگر P. plumifer توانایی تغذیه از مراحل بالغ کنه آفت R. ficifoliae را دارند و می توانند به عنوان یک عامل بیولوژیک مناسب در کاهش خسارت این آفت نقش داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان