تاثیر باکتری Bacillus thuringiensis ، ویروس پلی هدرهسته ای، اسپینوزاد و امامکتین روی لارو سن سوم پروانه برگخوارچغندرقند Spodoptera exigua (Lep.:Noctuidae) در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 214
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
پروانه برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua Hübner (Lep.: Noctuidae) یکی از آفات مهم چغندرقند (Beta vulgaris L.) میباشد، با توجه به مشکلات ناشی از مصرف سموم شیمیایی علیه این آفت، استفاده از حشره کش های زیست پایه در برنامه مدیریت تلفیقی آن قابل توصیه می باشد. لذا در این تحقیق، تاثیر باکتری Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki، ویروس SeNPV، اسپینوزاد و امامکتین روی لاروهای سن سوم پروانه برگخوارچغندرقند در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی مورد بررسی قرارگرفت. در شرایط آزمایشگاهی، شاخص LC۵۰ به وسیله تجزیه پروبیت حاصل از تاثیر غلظت های مختلف باکتری، ویروس، اسپینوزاد و امامکتین بعد از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت و همچنین ارزیابی تاثیر هر ترکیب در شرایط صحرایی با استفاده از روش هندرسون- تیلتون و آنالیز GLM-U بعد از ۱، ۳، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز محاسبه شد. نتایج تجزیه پروبیت حاصل از غلظت های مختلف باکتری، اسپینوزاد و امامکتین بعد از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به ترتیب (۵۲/۳۵۸۸، ۲۵/۱، ۸۹/۱)، (۸۷/۱۹۵۴، ۹۵/۰، ۳۳/۱) و (۲۵/۱۸۴۳، ۷۸/۰، ۲۰/۱) میلیگرم در لیتر و برای ویروس (۱۰۵×۳۴/۵، ۱۰۵×۳۱/۴ و۱۰۵×۱۴/۴) OBs/lm به دست آمد. در بررسی تاثیر تیمارهای باکتری، ویروس، اسپینوزاد و امامکتین در شرایط صحرایی بعد از ۲۱ روز بیشترین و کمترین تلفات به ترتیب مربوط به تیمار امامکتین(۳۳/۶۱) و ویروس)۰۰/۳۲%( گزارش شد. در ارزیابی خسارت، بیشترین خسارت مربوط به تیمار ویروس بعد از شاهد و کمترین در تیمار امامکتین و سپس اسپینوزاد مشاهده شد. بر اساس زیست سنجی آزمایشگاهی و صحرایی سموم اسپینوزاد و امامکتین، موثرترین ترکیبات در کنترل این آفت و ویروس و باکتری در مدیریت تلفیقی قابل توصیه می باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مه سا عبداله زاده بوانی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
شهرام آرمیده
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
عباس حسین زاده
گروه گیاه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :