تاثیر هگزی تیازوکس، نانو سولفور، کامپوزیت آلژینات/سولفور و کامپوزیت آلژینات/سولفور/هگزی تیازوکس روی کنه تارتن دو لکه ای (Tetranychus urticae Koch) در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-11-1_004
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
در تحقیق حاضر تاثیر کنه کش هگزیتیازوکس، نانوسولفور، کامپوزیتهای آلژینات/سولفور (Al/S) و آلژینات/سولفور/هگزیتیازوکس (Al/He/S) در آزمایشگاه روی افراد ماده بالغ کنه تارتن دولکه ایTetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) مورد بررسی قرار گرفت. قطر نانو ذرات سولفور و آلژینات سدیم/سولفور و آلژینات سدیم/سولفور/هگزی تیازوکس با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (SEM) ۳۰۰-۶۰ نانومتر بهدست آمد. آنالیز طیفهای FT-IR سولفور و کامپوزیتهای آلژینات سدیم/سولفور و آلژینات سدیم/سولفور/هگزیتیازوکس نیز انجام گرفت؛ در طیف سولفور فقط دو پیک ۸۷۰ و ۳۴۳۵ و در طیف آلژینات، پیکهای ۱۶۳۰، ۱۴۵۷ و ۱۳۴۱ مشاهده شد. بیشترین میزان کشندگی در ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت در تیمار کامپوزیت (Al/He/S) به ترتیب با LC۵۰ معادل ۴۸/۳، ۸۰/۲ و ۴۳/۲ گرم بر لیتر بهدست آمد. همچنین، کمترین میزان کشندگی در ۲۴ ساعت در تیمار نانوسولفور باLC۵۰ معادل ۳۴/۲۰ گرم بر لیتر و در ۴۸ و ۷۲ ساعت در تیمار نانوسولفور و کامپوزیت آلژینات/سولفور (Al/S) به ترتیب با ۳۷/۱۲ و ۸۷/۹ گرم بر لیتر بهدست آمد. تیمار هگزیتیازوکس با غلظت ۷/۱۲ میلی لیتر بر لیتر بعد از ۷۲ ساعت بیشترین تلفات (۷۰ درصد) را نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، کامپوزیت (Al/He/S) قابل توصیه در تهیه فرمولاسیون تجاری هگزیتیازوکس و استفاده در برنامه مدیریت تلفیقی کنه دو لکهای میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه مبکی
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia
شهرام آرمیده
Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia
سجاد پیرسا
Department of Food Industry, Faculty of Agriculture, Urmia University Urmia
مرتضی بهرام
Department of Chemistry, Faculty of Science, Urmia University, Urmia
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :