توسعه مدل تلفیقی آب سطحی-زیرزمینی با کمک فرا مدل (مطالعه موردی دشت نیشابور)

با اتصال مدل های شبیه ساز تلفیقی آب سطحی و آب زیرزمینی به مدل های شبکه عصبی می توان یک مدل پیش بینی، با قابلیت مدلسازی، فرآیندهای فیزیکی را تهیه نمود. با اجرای مدل تلفیقی آب سطحی- زیرزمینی، داده های هیدرولوژیکی ( مانند تغذیه و تبخیر و تعرق ) و داده های هیدروژئولوژیکی ( مانند سطح آب زیرزمینی ) شبیه سازی می گردند. در این تحقیق از یک مدل جایگزین، شبکه عصبی مصنوعی برای مدلسازی آب سطحی- زیرزمینی دشت نیشابور استفاده شده است. از آنجاییکه دشت نیشابور برای شبیه سازی عامل محور به ۶ عامل تقسیم بندی شده است لذا مدل جایگزین نیز برای هر کدام از محدوده های این ۶ عامل تهیه و از آزمون گاما برای بررسی کفایت داده های مدل استفاده شد. در فرا مدل، از توابع انتقال سیگموئید و خطی برای لایه های پنهان و خروجی استفاده شده است تا بتوان یک مدل کلی تر را تولید کرد که قادر به تغییر در داده های پنهان از جمله برون یابی ها باشد. مقادیر ENS ، RMSE و R۲ برای مراحل آموزش و آزمایش در بهترین نتیجه برای ناحیه امان آباد نیشابور، به ترتیب برابر ۰.۹۸۳ ، ۰.۰۴۰ متر، ۰.۹۸۶ و ۰.۶۲۳ ، ۰.۲۱۴متر ، ۰.۶۶۶بود. شاخص های عملکرد همانطور که انتظار می رود ، در مرحله آموزش نسبت به مرحله آزمایش نتایج بهتری نشان دادند. همچنین نتایج مدل جایگزین نشان می دهد که مدل با اکثرنوسانات مشاهده شده سطح آب زیرزمینی همپوشانی دارد، فقط مقادیر سطح آب زیرزمینی در ترازهای بالاتر از ۱۱۷۸ متر، را کمی کمتر از مقدار مشاهداتی ارزیابی کرده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، نتافیم ، جبهه رطوبتی ، آبیاری پیوسته