عوامل موثر بر کیفیت زندگی کودکان دارای اختلال سلوک

اختلال سلوک یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی و از عمده ترین دلایل ارجاع به مراکز درمانی است . این اختلال, الگوی رفتار پایدار با مشخصه پرخاشگری و تجاوز به حقوق دیگران است ، که برای مربیان، خانواده، جامعه و خود کودکان مشکلات بسیار زیادی ایجاد می کند و با بسیاری از معضلات اجتماعی همراه می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی عوامل موثر بر کیفیت زندگی کودکان دارای اختلال سلوک انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری نظام مند است که به منظور انجام مطالعه مرور نظاممند، یافته های پژوهشی منتشر شده در پایگاههای اطلاعاتی داخلی و خارجی PubMed،Google Scholar Springer ، Science direct،Sid,Magiran مورد بررسی قرار گرفتند. در پایگاههای اطلاعاتی ذکر شده جهت جستجو، از کلید واژههای اختلال سلوک، کودکان، کیفیت زندگی استفاده شد. مقالات مرتبط با این کلیدواژه ها دانلود شده و موارد تکراری حذف شدند. نتایج حاصل با توجه به بررسی پژوهش های پیشین نشان داد که بعضی از کودکان در این دوره به علت ارتباطات نامناسب در محیط خانواده و سایر مسائل دچار مشکلات هیجانی و رفتاری از جمله پرخاشگری می شوند که پیامدهای گوناگون که پرورش تصویر منفی میان همسالان و مربیان، طرد شدن از گروه همسالان، افزایش تنهایی در دوران کودکی ، عملکرد ضعیف تحصیلی و احتمال ترک تحصیل ، تعارض شدید میان والد- کودک، تخریب اموال عمومی و بروز رفتارهای ضد اجتماعی می گردد؛ که این عوامل سبب کاهش کیفیت زندگی این دسته از کودکان می شود.

کلیدواژه ها:

اختلال سلوک ، کودکان ، کیفیت زندگی