اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط گورنی بر رضایت زناشویی و عملکرد خانواده زنان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر قوچان

مقدمه : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط گورنی بر رضایت زناشویی و عملکرد خانواده زنان شاغل می باشد.روش: پژوهش حاضر با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر انجام شد. جامعه آماری مدنظر در این پژوهش عبارت است از تمامی زنان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر قوچان. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از زنان شاغل بود که به روش نمونه گیری دردسترس از بین زنان متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهر قوچان انتخاب شد و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه (۱۵ نفره) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در پژوهش حاضر به دلیل ماهیت موضوع تحقیق ، اطلاعات از طریق پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (۱۹۹۳) و عملکرد خانواده ناتان بی اپشتاین و همکاران (۱۹۸۳) جمع آوری شدند. محتوی جلسات سیستم ارتقاء ارتباط گورنی در پژوهش حاضر برگرفته از پکیج آموزشی گورنی (۱۹۷۷) بود و جلسات به شکل کارگاه آموزش گروهی برگزار شدند. پس از اجرای پیش آزمون، برای گروه آزمایش دوره آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط در ۱۰ جلسه آغاز گردید و در هر جلسه به صورت ۹۰ دقیقه ای ، سیستم ارتقاء ارتباط گورنی آموزش داده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده گردید.یافته ها: نتایج حاکی از تاثیر آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط بر رضایت زناشویی و عملکرد خانواده زنان شاغل بود. همچنین نتایج بیانگر این بود که آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط بر مولفه های رضایت زناشویی و عملکرد خانواده تاثیر دارد.نتیجه گیری : از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط بر رضایت زناشویی و عملکرد خانواده زنان شاغل تاثیر دارد. و به عنوان الگویی در طراحی و برنامه های پیشگیری از تعارضات زناشویی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر سیستم ارتقاء ارتباط گورنی ، رضایت زناشویی ، عملکرد خانواده ، زنان شاغل