اثربخشی آموزش براساس ترکیب فرزند پروری مثبت ورفتاردرمانی بر خودکارآمدی والدگری مادران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش براساس ترکیب فرزند پروری مثبت ورفتاردرمانی بر خودکارآمدی والدگری مادران انجام شد. این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دختران پایه ششم شهر قاین در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود . تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) منتسب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی والدگری دومکا و همکاران(۱۹۹۶) بود. تحلیل و آزمون فرضیات نیز با کمک آمار استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش براساس ترکیب فرزند پروری مثبت و رفتاردرمانی بر خودکارآمدی والدگری مادران اثربخش است .