آثار ناشی از ارتکاب جرم در حالت مسلوب الارادگی در حقوق ایران و انگلستان

در پژوهشی که صورت گرفت به تبیین آثار ناشی از ارتکاب جرم در حالت مسلوب الارادگی در حقوق ایران و انگلستانپرداخته شد. حقوق کیفری ایران مستی و مسلوب الارادگی را از هر طریق که باشد اعم از شرب مسکر، مواد مخدر وروانگردان و ... به رسمیت می شناسد، همین جهت گیری در حقوق انگلستان نیز مشاهده می شود، در حقوق ایرانمسلوب الارادگی باید از نوع کلی و مجرم فاقد قصد و علم باشد تا بتوان عدم مسئولیت او در جرم ارتکابی را برداشتنمود، در حقوق انگلستان بیشتر سخن از میزان قوه تشخیص به میان آمده است و معیار مسلوب الارادگی کلی و جزئیمشاهده نمی شود. در حقوق ایران تفاوت ویژه ای بین نوع جرم ارتکابی در مستی قابل مشاهده نیست و مجرم در صورتحصول شرایط از مسئولت کیفری (و نه دیگر مسئولیت ها) مستقیم مبرا است. عمده ترین تفاوت در دو نظام موردبررسی در رابطه با جرائم با سوءنیت عام در حقوق انگلستان مشاهده می شود، که مرتکب مست به هر درجه هم کهمست باشد، امکان رهایی از مسئولیت این نوع جرائم را نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مستی ، مسلوب الارادگی ، سوءنیت ، عنصر معنوی ، مسئولیت کیفری