بررسی و مقایسه یادگیری از طریق شیوه های آموزش مجازی و سنتی

هدف اصلی نظام های آموزش مجازی و غیر مجازی ، یادگیری حداکثر مفاهیم از منابع انتشار یافته ، به ویژه از مدرس به یاد گیرنده است . با توجه به اهمیت میزان تعامل و حضور اجتماعی در افزایش میزان یادگیری و همچنین ، گرایش روز افزون آموزش ها به سمت مجازی ، در این تحقیق کوشش شده به مقایسه میزان یادگیری الکترونیکی ، حضور اجتماعی و رابطه آن با موفقیت تحصیلی دانش آموزان مجازی و غیر مجازی پرداخته شود . هدف دیگر پژوهش ، بررسی این رابطه بر حسب عوامل دموگرافیک است . پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی – همبستگی بوده است . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعامل چیه هیزانگ ( ( ۲۰۲۱ و پرسشنامه محقق ساخته برای مولفه حضور اجتماعی و یادگیری الکترونیکی استفاده شد. ۸۵ نفر از دانش آموزان مجازی و ۱۵۰ نفر از دانش آموزان غیر مجازی به عنوان نمونه به طور تصادفی از میان دانش آموزان مجازی و غیر مجازی انتخاب شدند . داده های به دست آمده از این پژوهش از طریق نرم افزار SPSS تحلیل گردید .نتایج نشان داد که بین تعامل و میزان حضور اجتماعی دانش آموزان در دوره های غیر مجازی و مجازی رابطه مثبت معنی داری وجود دارد . همچنین ، رابطه بین تعامل با موفقیت تحصیلی فقط در دانش آموزان مجازی مثبت و معنی دار است . بین حضور اجتماعی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان در هر دو گروه غیر مجازی و مجازی رابطه ای وجود نداشت . میزان تعامل و حضور اجتماعی در دانش آموزان غیر مجازی بیشتر از دانش آموزان مجازی بود و بیشتر دانش آموزان در هر دو گروه شیوه آموزش غیر مجازی را نسبت به شیوه مجازی ترجیح می دادند .

کلیدواژه ها:

تعامل ، حضور اجتماعی ، موفقیت تحصیلی ، آموزش مجازی