ضرورت پرورش مهارت هوش هیجانی در مدارس و نقش آن در آموزش و پرورش

دورانی که کودکان و نوجوانان در مدارس حضور دارند زمان بسیار خوبی برای پرورش مهارت هایی است که در آینده بدان نیاز دارند. یکی از این مهارت ها، هوش هیجانی است.افراد در چگونگی درک، بیان، فهم و کنترل پدیده هیجانی متفاوت می باشند. این قابلیت های هیجانی، اجزای ترکیب کننده سازه وسیع تری می باشند که آن را هوش هیجانی می نامند. هوش هیجانی، شامل کنترل احساسات و هیجان های خود شخص و دیگران، تنظیم آنها و استفاده از اطلاعات بر مبنای هیجان ها، برای راهنمایی تفکر و عمل می باشد. قابلیت هایی که در هوش هیجانی وجود دارند شامل: ارزیابی و بیان هیجان ها در خود و دیگران، جذب و درون سازی هیجان ها و افکار، ادراکو تجزیه و تحلیل هیجان ها و تنظیم هیجان ها برای پیشبرد رشد هیجانی و عقلانی می باشد. نحوه مقابله افراد با وقایع زندگی درواقع یک نوع پاسخ به هیجانها میباشد. از یک سو افردای وجود دارند که به طور مداوم در مقابله با نتایج منفی مشکل دارند. به نظر می رسد این افراد هیچگاه از شر حوادث بد در زندگی خود خلاص نمی شوند. در مقابل، افرادی وجود دارند که حتی پس از غم انگیزترین تجارب، به حال اولیه برمی گردند و حتی به جلو می روند. به نظر می رسد این افراد از اینکه از تجارب تلخ زندگی تجربه بیاموزند، راضی هستندو دارای هوشی هستند که برای دیگران نیز در مقابله موثرتر، الهام بخش است. عامل ایجاد تشخیص بین افرادی که به زودی بهبود می یابند با آنهایی که به ندرت به طرز موثر مقابله می نمایند همان هوش هیجانیست. پس برای بهبود سلامت روانی عاطفی اجتماعی جامعه ضرورت دارد که بحث هوش هیجانی بطور بسیار ویژه در آموزش و پرورش مورد توجه قرار گیرد و پرورش هوش هیجانی افراد در مدارس انجام شود. این پژوهش به بررسی پرورش مهارت هوش هیجانی در مدارس پرداخته است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، آموزش و پرورش ، دروس تحصیلی ، معیارهای آموزشی