آیا سابقه مجروحیت جنگی می تواند عامل خطرساز ابتلا به هپاتیت D در مبتلایان به هپاتیت B باشد؟

مقدمه. مجروحیت جنگی به عنوان یک عامل خطرساز برای ابتلا به هپاتیت B و C شناخته شده است و این احتمال وجود دارد که برای ابتلا به هپاتیت D نیز یک عامل خطرساز باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سابقه مجروحیت جنگی و ابتلا به هپاتیت D در مبتلایان به هپاتیت B انجام شد . مواد و روش  کار. این مطالعه به صورت مشاهده ای - مقطعی انجام شد. طی آن۲۸۰ نفر بیمار مبتلا به هپاتیت B به دو گروه دارای سابقه مجروحیت جنگی (۱۲ نفر) و فاقد سابقه مجروحیت جنگی (۲۶۸ نفر) تقسیم شدند. دو گروه از نظر ابتلا به هپاتیت D و همچنین دیگر عوامل خطرساز بیماری های منتقله از راه خون شامل سابقه تزریق خون، جراحی، اعتیاد تزریقی، مداخلات دندانپزشکی، حجامت، خالکوبی و اندوسکوپی مقایسه شدند . نتایج. ۳ نفر از افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی (۲۵ درصد) و ۱۳ نفر از افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی (۹/۴ درصد) به هپاتیت D مبتلا بودند (۰۲/۰= P ). خطر نسبی آلودگی به HDV در افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی در مقایسه با افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی برابر ۱/۵ (فاصله اطمینان ۹۵ درصد برابر ۵/۲۰ – ۳/۱) به دست آمد. سابقه دریافت خون در افراد با سابقه مجروحیت جنگی بیشتر از افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی بود (۰۰۲/۰= P ). سابقه جراحی، اعتیاد تزریقی، مداخلات دندانپزشکی، حجامت، خالکوبی و اندوسکوپی در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد (۰۵/۰بحث. اگر چه حجم نمونه کم و وجود متغیرهای مداخله گر همچون تزریق خون و جنس می تواند بر نتایج این مطالعه موثر بوده باشد، اما نتایج این مطالعه، سابقه مجروحیت جنگی را به عنوان یک عامل خطرساز احتمالی برای ابتلا به هپاتیت D معرفی کرد. مطالعات آتی با استفاده از حجم نمونه بالاتر در آینده توصیه می شود. به علاوه انجام مطالعات غربالگری هپاتیت D در افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی کمک کننده خواهد بود .

کلیدواژه ها:

هپاتیت D ، هپاتیت B ، عوامل خطرزا ، مجروحیت جنگی