ارزیابی کمی بیوآیروسول ها در اتاق جراحی و کارآیی سیستم های کنترلی

اهداف. اتاق عمل با توجه به ماهیت عمل جراحی دارای مقادیر متفاوتی از بیوآیروسول­ ها است. در این مطالعه، تاثیر سیستم­ های کنترلی بر بیوآیروسول ها در اتاق جراحی مورد مطالعه قرار گرفته است.   روش­ ها. این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است و نمونه­ های مورد مطالعه که ۷ اتاق عمل یکی از بیمارستان های مرکز شهر تهران بودند با روش فیلتراسیون همراه با ایمپکتور مورد مطالعه قرار گرفتند. فرآیند نمونه برداری قبل و بعد از عمل جراحی انجام گرفت. نمونه­ ها سریعا به آزمایشگاه فرستاده و به محیط کشت منتقل شدند. پس از قرار گرفتن به ­مدت ۴۸ ساعت در انکوباتور شمارش آنها انجام شد. تراکم بیوآیروسو ل ­ها بر اساس cfu/m۳ گزارش شد. UVGI در اتاق عمل در طیف C و با طول­ موج ۲۵۳.۷نانومتر به­ صورت سقفی پس از جراحی تا شروع عمل جراحی در روز بعد مورد استفاده قرار گرفت.   یافته ­ها. تراکم بیوآیروسول­ ها قبل و پس از جراحی کمتر از میزان بیوآیروسول براساس استانداردهای موجود بود. همچنین، اتاق عمل ارولوژی در میان ۷ اتاق عمل مورد بررسی دارای بیشترین تعداد کلونی بود. ارتباط معنی ­داری (۰.۰۵>p) بین تراکم بیوآیروسول­ ها و UVGI دیده شد.   نتیجه گیری. با افزایش میزان ACH حین جراحی تعداد بیوآیروسول­ ها پس از جراحی کاهش می ­یابد.

کلیدواژه ها:

Keywords: Operating Room ، Bioaerosol ، UVGI ، Ventilation