بررسی عوامل موثر بر استرس شغلی نظامیان

اهداف: استرس شغلی یکی از مشکلات جوامع امروزی است. از جمله مشاغل دارای استرس زیاد، مشاغل مرتبط با امور نظامی است. هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل موثر بر استرس شغلی در کارکنان نظامی ایران بود.   روش ­ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی ۷۴۹ نفر از کارکنان نظامی رسمی استان­ های مختلف ایران که با استفاده از نمونه­ گیری خوشه ­ای دومرحله ­ای انتخاب شدند، در سال ۱۳۸۸ به انجام رسید. برای سنجش استرس شغلی از پرسش­ نامه ۳۵سئوالی HSE استفاده شد. داده ­ها با استفاده از روش­ های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف­ معیار و استنباطی شامل تحلیل واریانس و آزمون T مستقل به ­کمک نرم ­افزار SPSS ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ ها: رابطه سن با استرس شغلی به­ صورت یک منحنی شکسته بود که در آن بیشترین میزان استرس در بازه سنی ۲۶ تا ۴۰ سال مشاهده شد و پس از آن با افزایش سن، استرس شغلی نیز کاهش داشت. براساس نتایج، سن بر همه حیطه­ های استرس شغلی به­ جز تقاضا و ارتباط اثرگذار بود. طبق نتایج رابطه معکوس بین رضایت شغلی و استرس شغلی وجود داشت. رضایت شغلی بر همه حیطه­ های استرس شغلی اثرگذار بود. نتیجه ­گیری: با افزایش سن استرس شغلی نیز کاهش یافته و سن بر همه حیطه­ های استرس شغلی اثرگذار است. سابقه کار نیز با استرس شغلی رابطه معنی ­دار دارد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: استرس شغلی ، کارکنان نظامی ، پرسش نامه HSE