اثربخشی آموزش ارتباط راه حل مدار بر مهارتهای ارتباطی پرستاران

اهداف: برقراری ارتباط موثر نه تنها جزو مهمترین نیازهای بیمار است، بلکه اساس کار پرستاری نیز محسوب میشود. در این مطالعه تاثیر آموزش فنون ارتباطی راه حل مدار بر مهارتهای ارتباطی پرستاران بخشهای داخلی و جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی از نوع یک گروهی پیش و پسآزمون، تعداد ۷۱ نفر از پرستاران مرد و زن بخشهای داخلی جراحی یک بیمارستان در تهران شرکت کردند. فنون ارتباطی راه حل مدار در یک کارگاه یک روزه (۸ ساعت) آموزش داده شد. مهارت های ارتباطی پرستاران بصورت پیشآزمون و پسآزمون (۲ ماه بعد از مداخله) با پرسشنامه ۲۶سوالی محققساخته ارزیابی شد که با ضریب همبستگی(۸۹/۰=α) پایایی درونی آن تایید شد. برای هر یک از شرکتکنندگان، سه پرسشنامه (توسط خود فرد، سرپرستار و همکار) تکمیل شد. دادهها با استفاده از آزمونهای توصیفی و تحلیلی آنالیز شد. یافتهها: بین میانگین کل نمرات مهارتهای ارتباطی پرستاران قبل و بعد از آموزش به تفکیک افراد ارزیاب از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده شد [۰۰۱/۰= P]. همچنین بین میانگین نمره حیطههای چهارگانه مهارتهای ارتباطی پرستاران قبل و بعد از مداخله نیز تفاوت معنادار آماری مشاهده شد [۰۰۱/۰= P]. بحث و نتیجهگیری: آموزش کوتاه مدت اصول و فنون ارتباطی درمان راهحلمدار به پرستاران، میتواند بر جنبههای مختلف مهارتهای ارتباطی پرستاران بخشهای داخلی و جراحی، شامل ارتباط عمومی ، ارتباط درمانی و حمایت روحی بیماران و نگرش آنان به مقوله ارتباط با بیمار، تاثیر مثبتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارتباط راهحلمدار ، پرستار ، مهارتهای ارتباطی