نقش تمرینات ورزشی هوازی ۱۵ هفته ای در ارتقاء تناسب قلبی و عروقی در کارکنان پروازی

اهداف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تمرینات ورزشی هوازی در ارتقاء تناسب قلبی و عروقی کارکنان پروازی طراحی و اجرا گردید. روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی ۳۰ نفر از کارکنان پروازی فرودگاه مهرآباد و امام خمینی(ره) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله ورزشی و شاهد قرار گرفتند( ۱۵ نفر در هر گروه.) تناسب قلبی تنفسی با محاسبهVO۲max (با استفاده از تست پله) و ضربان قلب حین استراحت برای تمامی افراد در ابتدای مطالعه سنجش گردید. سپس به گروه تجربی برنامه ورزشی هوازی به مدت ۱۵ هفته ارائه گردید. همزمان به گروه کنترل تمرینات کششی به عنوانPlacebo داده شد. سپس سنجش تناسب قلبی ریوی برای کلیه افراد صورت پذیرفت. داده های استخراج شده توسط روشهای آماری مرتبط مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: حداکثر اکسیژن مصرفی و ضربان قلب حین استراحت قبل از انجام تمرینات در بین دو گروه تفاوتی نداشت. انجام ۱۵ هفته پروتکل ورزشی در گروه مداخله سبب ایجاد افزایش در حداکثر اکسیژن مصرفی و کاهش ضربان قلب استراحتی به صورت معنی دار گردید و این تغییرات در گروه کنترل مشاهده نشد. هیچگونه تغییر معنی داری در نمایه توده بدنی (BMI) قبل و بعد از مداخله ایجاد نگردید. نتیجه گیری: تمرینات هوازی پذیرفته شده در صورت طراحی مناسب و انجام منظم و طولانی مدت باعث بهبود تناسب قلبی ریوی و ظرفیت هوازی کارکنان پروازی خواهند گردید.

کلیدواژه ها:

نمایه توده بدن ، کارکنان پروازی ، تناسب قلبی ریوی ، ورزش هوازی ، حداکثر اکسیژن مصرفی