مطالعه خطاهای انسانی در عملیات مین زدایی با استفاده از تکنیک CREAM

اهداف: با توجه به خطرات عملیات مین زدایی و همچنین گستره وسیع میادین مین بجا مانده از جنگ تحمیلی در کشور، مطالعه حاضر به منظور شناسایی، ارزیابی و مدیریت خطاهای انسانی در میان پرسنل مین زدایی در یکی از کارگاه­های مین زدایی در مناطق جنگی غرب کشور انجام گرفت. روش ها: این پژوهش مقطعی، در سال ۱۳۹۴ با استفاده از توانمندی­های تکنیک CREAM در چهار مرحله اصلی: تجزیه و تحلیل وظایف، ارزیابی شرایط کاری اثر گذار بر وظایف، تعیین سبک های کنترلی و تخمین احتمال خطای شناختی کلی صورت گرفت. با استفاده از مدل رگرسیون خطی، همبستگی بین شرایط کاری و احتمال خطای کلی، شرایط موثر معنی دار تعیین گردید. یافته ها: با انجام مطالعه حاضر مشخص شد عملیات مین زدایی از ۱۸ وظیفه تشکیل شده است. بیشترین و کمترین احتمال خطای شناختی کل به ترتیب مربوط به وظایف دسته شناسایی فنی با ۰۰۹۹/۰ و وظایف دسته کندوکاو با ۰۰۳۱/۰ بود. شرایط کاری، زمان در دسترس و تناسب سیستم های انسان و ماشین به عنوان موثرترین عوامل کاهنده عمکرد شناسایی شدند. از مجموع نه شرایط کاری اثرگذار بر عملکرد، شش شرایط کاری اثرگذار بر عملکرد دارای سطح معنی داری> P value  ۰۵/۰ بود. نتیجه گیری: می­توان با کاهش عوامل کاهنده عملکرد از جمله متناسب سازی زمان در دسترس، شرایط کاری، سیستم های انسان و ماشین و یا افزایش عوامل بهبود دهنده از جمله افزایش همکاری و تعامل، انجام دو یا چند کار به کمتر از حد توان فردی، موجبات کاهش احتمال خطای انسانی را در عملیات مین زدایی فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

خطای انسانی ، خطای شناختی ، مین زدایی ، CREAM