مقایسه کیفیت خواب بازنشستگان نیروهای نظامی فعال و غیرفعال و ارتباط آن با سلامت روان

زمینه و هدف: فرآیند بازنشستگی اگرچه از یک روند طبیعی وابسته به تغییرات زمانی پیروی می کند، لیکن عوامل تاثیرگذار بسیاری از جمله شیوه زندگی، وضعیت خواب و استراحت، تنش ها و نحوه مقابله با آنها در چگونگی طی این مسیر ایفای نقش می کنند که شناسائی آنها در راستای ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان ضروری است. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه کیفیت خواب بازنشستگان نظامی فعال و غیر فعال و ارتباط آن با سلامت روان انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش شامل ۸۰ نفر از بازنشستگان نظامی (۴۰ بازنشسته فعال و ۴۰ بازنشسته غیرفعال) با دامنه سنی ۷۰-۶۵ سال بود که از بین بازنشستگان نظامی که به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت داشتند و بازنشستگان نظامی که فعالیت بدنی منظمی نداشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات لازم در خصوص شاخص کیفیت خواب از پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبرگ (PSQI) و همچنین در خصوص میزان سلامت روانی بازنشستگان نظامی، از پرسشنامه سلامت روانی ۲۸ سوالی (GHQ-۲۸) گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) استفاده شد. از آمار توصیفی و آمار استنباطی t تست برای مقایسه میانگین دو گروه استفاده گردید؛ همچنین از آزمون رگرسیون چندگانه به روش گام به گام برای پیش بینی سهم مولفه های کیفیت خواب در سلامت روان بازنشستگان استفاده گردید. یافته ها: بازنشستگان نظامی فعال دارای کیفیت خواب و سلامت روان بهتری نسبت به بازنشستگان نظامی غیرفعال بودند (۰۵/۰P<). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که هیچ یک از مولفه های کیفیت خواب در بازنشستگان نظامی فعال و غیرفعال نتوانست سلامت روان بازنشستگان نظامی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: بر طبق نتایج این پژوهش تفاوت معنی داری بین بین کیفیت خواب بازنشستگان نظامی فعال و غیرفعال وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق می توان اذعان داشت که شرکت در فعالیت بدنی تاثیر مثبت و بسزایی بر افزایش کیفیت خواب بازنشستگان نظامی دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، بازنشستگان نظامی ، فعال ، سلامت روان