سر خوشه‌های قراردادی یک پروتکل ارتباطی خوشه بندی بهبود یافته در مصرف انرژی برای شبکه‌های عسگر بی‌سیم

شبکه‌های حسگر بی‌سیم شامل تعداد زیادی ازحسگرهای کوچک بوده که برای جمع‌آوری و تشخیص رویدادها به کار می‌شوند. مهم‌ترین محدودیت این شبکه‌ها انرژی بود و یکی از روش‌های مؤثر در کاهش انرژی و افزایش طول عمر شبکه، الگوریتم هاگ انتقال داده خوشه بندی است . در این الگوریتم حال تعدادی از گره‌ها تشکیل یک [ده و یکی از این‌ها به عنوان سرخوش داده‌های سائل گره‌های هم خوشه‌ای را جمع‌آوری کرده در ایستگاه پای می‌فرستد. نحوه انتخاب سرخوش ها و تشکیل خوشه ها خود می‌تواند یک چالش جدی باشد. انتخاب سر خوشه‌های با انرژی پایین‌تر و یا دورتر به ایستگاه پایه می‌تواند منجر به تخلیه انرژی که رها شود. در این مقاله ذکر الگوریتم انتقال تا ده خوشه بندی جهت افزایش طول عمر شبکه‌های حس گر بی‌سیم و کاهش مصرف انرژی در جهان و توزیع یکنواخت مصرف انرژی در سطح شبکه‌های حس گر بی‌سیم پیشنهاد شده است . در الگوریتم پیشنهادی انتخاب سرخوش ها بر اساس فاصله گره‌ها تا ایستگاه پای و انرژی باقی‌مانده آن‌ها می‌باشد و هر که برای دور‌های متوالی معینی از اجرای پروتکل، سرخوشه بود تا عمل انتخاب سر خوشه کمتر انجام شود.این مسئله به کاهش مصرف انرژی کمک می‌کند. الگوریتم پیشنهادی از ایستگاه پایه برای تضمین وجود تعداد بهینه سرخوش ها در شبکه استفاده می‌نماید . نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد راهکار پیشنهاد شده پوشش شبکه را تا شش در صد بهبود داده و با کاهش مصرف انرژی طول عمر شبکه را 49% نسبت به روش انتقال داده معروف خوشه بندی LEACH بهبود داده است.

کلیدواژه ها:

سرخوش ، قرارداد پیشنهادی ، خوشه بندی ، انرژی مصرفی ، طول عمر شبکه ، شبکه‌های حس گر بی‌سیم