نقش و تاثیر یافته های جرم شناسی در تحول و ایجاد بخشی از مباحث خاص حقوق کیفری ایران

جرم شناسی شاخه ای ازعلوم جنایی که با روش علمی و عینی به تحلیل علل و عوامل زیستی، روانی و اجتماعی پیدایش جرم، به هدف پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح و درمان بزهکاران، می پردازد. قانون گذار در تدوین و تصویب قوانین کیفری مرتبط و برگرفته از آموزه های جرم شناسی در زمینه تعزیرات و مجازات بازدارنده راه نفوذ داشته و تا حدودی آموزه های جرم شناسی در این گونه قوانین ورود کرده است. اگرچه در قوانین کیفری شکلی و ماهوی تاثیر آموزه های جرم شناسی را به وفور مشاهده می نماییم اما محدودیت هایی نیز با توجه به نوع و شیوه نظام قانون گذاری در کشور ما وجود دارد محدودیت هایی که مربوط به مجازات شرعی نظیر حدود و قصاص و دیات است. به عبارت دیگر، اگرچه دست قانون گذار در تدوین و تصویب قوانین کیفری مرتبط و برگرفته از آموزه های جرم شناسی درزمینه تعزیرات و حتی مجازات بازدارنده باز بوده و تا حدودی نیز آموزه های جرم شناسی در این گونه قوانین ورود پیدا نموده است لکن به دلیل نوعیت مجازات حدی، قصاص و دیات و شرایط اثبات و وقوع جرائم مربوطه و نیز اجرای مجازات آن ها، عملا نتیجه گیری می شود که جرم شناسی نتوانسته و نخواهد توانست آموزه های خویش را بکار ببرد.

کلیدواژه ها:

جرم شناسی ، بزه ، بزهکار ، بزه دیده ، حقوق کیفری