بررسی اقامتگاه زن شوهر دار در صورت ترک منزل در حقوق مدنی ایران

اقامتگاه هر شخص عبارت از محلی است که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز آنجا باشد.اگر محل سکونت شخصی، غیر از مرکز مهم امور او باش.، مرکز مهم امور او اقامتگاه محسوب است.بنابر این در حقوق ایران، اقامتگاه شخص حقیقی، مرکز مهم امور او (محل تمرکز منافع و فعالیت شاخص) استدر صورتیکه محل سکونت شخص با مرکز مهم امور او متفاوت باش.، ملاک تعیین اقامتگاه او، مرکز مهم امور وی است.اقامتگاه اختیار یا ارادی یا عمومی شخص حقیقی، اقامتگاهی است که با ملاک مندرج در ماده ۱۰۰۲ ق م تعیینمی شود و شرح آن گذشت، اقامتگاه اجبار شخص حقیقی، اقامتگاهی است که قانون برای برخی اشخاص از جمله«زن شوهردار» تعیین می کند واقامتگاه انتخابی (قراردادی) اقامتگاه خاصی است که طرفین معامله برای اجرای تعهدات یا دعاوی ناشی از قرارداد یا ابلاغ اوراق دادرسی مربوط به آن انتخاب می کنند.

کلیدواژه ها:

اقامتگاه ، زوجه ، شخص حقیقی ، نکاح