بررسی رابطه خودکارآمدی تدریس و بالندگی شغلی با مدیریت دانش معلمان آموزش و پرورش شهر تکاب

هدف این پژوهش تعیین تعیین رابطه خودکارآمدی تدریس و بالندگی شغلی با مدیریت دانش معلمان آموزش و پرورش شهر تکاب است. روش تحقیق این پژوهش پیمایشی از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان آموزش و پرورش شهر تکاب در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که تعداد ۲۵۵ مورد از معلمان با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مدیریت دانش شرون لاوسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه خودکار آمدی عمومی شرر(۱۹۹۵) و پرسشنامه بالندگی شغلی اسپایدز (۲۰۰۷) جمع آوری شد. پایایی مقیاس ها با استفاده از ضریب الفای کرونباخ به ترتیب مقادیر ۸۶/.، ۷۷/. و ۹۴/. را نشان داد که نشانگر پایایی مطلوب بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های توصیفی و استنباطی مورد آنالیز قرار گرفت نتایج فرضیات با آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین خودکارآمدی تدریس و بالندگی شغلی و مولفه های آنها با مدیریت دانش رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(۰۵/.P<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که خودکارآمدی تدریس و بالندگی شغلی پیش بینی کننده مدیریت دانش معلمان هستند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تدریس ، بالندگی شغلی ، مدیریت دانش ، معلمان