بررسی شاخصه های ارزیابی آسایش حرارتی در فضاهای باز و داخلی

بهبود وضعیت آسایش حرارتی در محیط های باز و بسته یک ضرورت بوده و انجام پژوهش در این حوزه نیز بسیار مهم است . نحوه تنظیم شرایط گرمایی محیط های باز خارج ساختمان و بسته داخل ساختمان که انسان وقت خود را در آنها سپری می کند با یکدیگر تفاوت دارند و سنجش این شرایط دارای شاخص های مختص به خود است . با این هدف در تحقیق حاضر که به شکل توصیفی انجام گرفت ، شاخص های ارزیابی آسایش حرارتی در فضای باز و داخلی و مقایسه آنها با یکدیگر ارائه شد و نشان داد که کاربردی ترین شاخص های آسایش حرارتی داخلی ، شاخص »پیش بینی متوسط نظر« می باشد و از بین شاخصه های حرارتی متداول در فضای باز که شامل »پیش بینی متوسط نظر«، »دمای موثر استاندارد« و »دمای معادل فیزیولوژیکی « می باشند، »دمای معادل فیزیولوژیکی « دارای دقت بالاتری برای پیش بینی میانگین آسایش حرارتی در فضاهای باز است . علاوه بر این شاخص ، شاخصی با نام »شاخص اقلیم دمای جهانی « به عنوان جدیدترین و کامل ترین معیار ارزیابی شرایط گرمایی فضاهای باز که می تواند تمامی فاکتورهای دمای معادل فیزیولوژیکی را پوشش دهد و به عنوان معیار جهانی مورد استفاده قرار گیرد، مطرح شده است .

کلیدواژه ها:

آسایش ، آسایش محیطی ، آسایش حرارتی ، فضاهای باز ، فضاهای داخلی