بازخوانش معماری صنعتی ایران معاصر (دوره پهلوی اول)

بررسی معماری صنعتی ایران در دوره پهلوی اول موضوع این تحقیق می باشد، اهمیت این موضوع به این سبب است که معماری صنعتی ، به عنوان شاخه ای از معماری مدرن، بخشی از فرهنگ هر ملت را تشکیل می دهد بنابراین حفظ این بناهای صنعتی و احیای آنها در قالب کاربری های عمومی و فرهنگی باید صورت پذیرد و هدف از این پژوهش ، شناخت چگونگی تاثیر مولفه های ملی گرایی در الگوی طراحی فرم، عناصر معماری ، کیفیت ساخت وساز و نوع مصالح این بناها است و پرسش اصلی تحقیق این است که نقش این شاخص های ملی گرایی در شکل گیری معماری صنعتی این دوره چگونه بوده است ؟ از روشهای تحقیق توصیفی - تحلیلی و تاریخی -تفسیری با نمونه گیری هدفمند از آثار شاخص این دوره و تجزیه و تحلیل آنها استفاده شده است . گردآوری دادهها به صورت اسنادی و کتابخانه ای بوده است . متغیر مستقل پژوهش ، مولفه های ملی گرایی در ایران برگرفته از معماری قبل و بعد از اسلام ایران و مدرن غرب بوده و متغیر وابسته آن معماری صنعتی ایران است . جامعه آماری و روش نمونه برداری ، سهمیه ای است . نتایج تحقیق نشان می دهد که با معرفی ده کارخانه صنعتی ساخته شده در این دوره و نگاه به مزانی شاخصه های ملی گرا بودن آنان، زیباترین نمونه های معماری صنعتی با سبک هایی متفاوتهمچون سبک سنتی (اقبال و سایر کارخانجات یزد)، سبک مدرن- سنتی اروپایی (حریربافی چالوس )، سبک تلفیق ایده های مدرن - سنتی مکتب اصفهان (ریسبافو اتحاد شهررضا)، سبک صنعتی آغازین ( قند کهریزک و چرم خسروی تبریز)، سبک راسیونالیستی (سیمان شهرری ) شکل گرفته است .

کلیدواژه ها:

ایران معاصر ، دوره پهلوی اول ، معماری صنعتی ، ملی گرایی