گونه شناسی معماری بقعه ها و امامزادههای خوزستان

بقعه های خوزستان از جمله بناهایی هستند که دارای هویت معماری متمایزی از سایر ابنیه می باشند بخشی از این هویت متمایز مرهون برخی از ویژگی های فیزیکی و کالبدی معماری بقعه ها می باشد ویژگی هایی چون شکل و هندسه پلان ها، شکل و فرم بام ها، گنبدها و شکل و ارتفاع آنها. گنبدهای مضرس از جمله عناصر مهم در این زمینه می باشد. ارتفاع و تعداد طبقات گنبدها می تواند هم بعنوان نشانه شهری عمل نموده و هم در طبقه بندی بقعه ها نقش بسزایی داشته باشند. هدف از این پژوهش ، طبقه بندی بقعه های خوزستان براساس متغیرهای تعریف شده می باشد. روش بکار گرفته شده در این پژوهش ، روش تحلیلی توصیفی است که با ابزار جمع آوری دادهها از طریق مطالعه کتابخانه ای برای متغیرهای پژوهش و با بکارگیری مطالعه تطبیقی اقدام شده است .متغیرهای مورد بررسی شامل : جهت ورودی ، هندسه بقعه ، ابعاد پلان، ابعاد ایوان بقعه ،صندوق و ضریح ، گنبد و مسجد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که حدود ۶۰ درصد از بقعه ها دارای ورودی از جهت شمالی می باشند و حدود ۶۷ درصد از بقعه ها از شکل و هندسه مستطیل شکل در پلان برخوردار می باشند. همچنین حدود ۵۷ درصد از بقعه ها از گنبد مضرس برخوردار می باشند. این مطالعه نشان می دهد که امکان گونه بندی بقعه های تاریخی خوزستان بر اساس معیارها و ویژگی های مذکور وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های فیزیکی ، معماری ، گونه شناسی ، بقعه های تاریخی