نقش معماری در استاندارد نمودن اسکان سالمندان جهت رفاه، آسایش و سلامت آنها

تعداد و نسبت افراد سالخورده در تمام کشورها، اعم از پیشرفته و در حال توسعه ، در حال افزایش است و این موضوع جستجوی راهکارهایی برای بهبود شرایط سالمندان را ضروری می سازد. نگرانی در مورد افزایش سریع جمعیت سالمندان، بیشتر به نیاز به مسکن و رفاه مناسب برای سالمندان مربوط می شود. در حالی که ، مطالعات بسیاری نشان دهنده تاثیر محیط فیزیکی و محل اسکان سالمندان بر رفاه، آسایش و سلامت آنها است ، اما تمرکز کمی بر روی ویژگی های طراحی است که دوران پیری را تسهیل می کند. در مطالعه حاضر، ابتدا با بررسی ادبیات پژوهش به روش کتابخانه ای ، پنج مولفه دسترسی (سیرکولاسیون)، راحتی ، نزدیک بودن به طبیعت یا فضای باغ، احساس زندگی در خانه و داشتن فضای شخصی به عنوان متغیرهای مورد بررسی انتخاب شدند و سپس به منظور جمع آوری دادههای مورد نیاز در اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد محقق ساخته استفاده شده است . یافته های پژوهش نشان دهنده همبستگی قوی بین مولفه های تعریف شده به عنوان ویژگی های معماری تاثیرگذار بر استاندارد نمودن محل اسکان سالمندان است . همچنین ، میانگین رتبه های حاصل از آزمون فریدمن نشان می دهد که داشتن فضای شخصی برای سالمندان در رتبه اول و به عبارتی اولویت آنها است و احساس زندگی در خانه ، نزدیک بودن به طبیعت و فضای باغ، راحتی و دسترسی (سیرکولاسیون) در رتبه های بعدی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

طراحی و معماری ، محل اسکان سالمندان ، استانداردسازی ، رفاه و آسایش