نشانه کمی وکیفی واژه «عقاب» در ادبیات فارسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 155

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRCMHS06_087

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402

چکیده مقاله:

نشانه در شعر فارسی ، ویژگی منحصر به فردی است که نویسندگان آن را برای تقویت نوشته خود به کار می برند. نشانه شناسی«عقاب» در موضوعات گوناگون، از طریق مطالعه کتب و اسناد موجود در کتابخانه ها پس از تامل وتحقیق در ارتباط با کاربرد و صفات«عقاب» به شیوه تحلیل گونه قابل بسط است. در نشانه، مشخصات گوناگونی چون دین، مذهب، فرهنگ و آداب و رسوم طرح می شود، حال در این جستار بر آنیم که نشانه های عقاب را در ادب فارسی بررسی نماییم وازآن طریق به اهمیت راز و رمز پرندگان در تمام زمینه های ادبی ایران، پای فشاریم و در پایان از نظر بسآمد آماری آن را باز کاویم. آن چه عقاب را از سایر پرندگان متمایزکرده، تصاویر و اوصافی است که در زمینه های مختلف ادبی همچون(عرفان، شعر،اساطیر،زبان و...)عنصر غالب زبانی شده است که اشاره مختصر به این اوصاف، سبب بازشناسی جایگاه عقاب در متون ادبی می گردد.عقاب به عنوان شاخص ترین پرندگان برای خوانندگان،مدخلی برای توصیفات زیبایی واستحکام بنیاد های نمادین واساطیری است.

نویسندگان

جمشید شیخی زاده

کارشناسی دبیری زبان و ادبیات فارسی مقطع متوسطه اول