پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان

این پژوهش با هدف  پیش بینی خود ناتوان سازی تحصیلی بر اساس حمایت اجتماعی و سلامت روان در دانش آموزان انجام شد. نوع پژوهش توصیفی و روش آن همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سنگر در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۴۶۰ نفر بود که از بین آنها تعداد ۲۱۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (۱۹۹۱)، سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و خود ناتوان سازی تحصیلی جونز و رودوالت (۱۹۸۲) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و بوسیله نرم افزارSPSS۲۴  تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان  داد که بین حمایت اجتماعی و سلامت روان با خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P). با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که حمایت اجتماعی و سلامت روان پیش بین مناسبی برای کاهش خود ناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، سلامت روان ، خود ناتوان سازی تحصیلی ، دانش آموزان