ترجمه مقاله با عنوان: «سندرم دیسترس تنفسی حاد: مخاطرات پنهان یک تشخیص بیش از حد»

«متن حاضر ترجمه مقاله با عنوان ARDS: Hidden Perils of an Overburdened Diagnosis است که در مجله پرستاری مراقبت ویژه در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۲ چاپ شده است. اجازه ترجمه مقاله از نویسنده مقاله پروفسور مارتین تابین گرفته شده است. مجله پرستاری مراقبت ویژه، مجله ای با دسترسی آزاد است. تصویر اصل مقاله در ادامه این متن ارائه شده است. با توجه به اهمیت موضوع در زمینه سندرم دیسترس تنفسی حاد از یک سو و متن ادبی و سنگین مقاله اصلی همکاران تصمیم به ترجمه مقاله گرفتند تا امکان استفاده از مطالب ارزشمند آن برای جمعیت گسترده تری مهیا شود.» برخی جملات برای تاکید از طرف مترجمین به ایتالیک تایپ شده است. تشخیص سندرم دیسترس تنفسی حاد بهانه ای برای انجام اقدامات بالینی پرمخاطره است. کارآزمایی های بالینی نشان دادند که حجم جاری ۱۲ میلی لیتر/کیلوگرم مرگ و میر بیماران را افزایش می دهد لیکن حجم ۶ میلی لیتر/کیلوگرم نسبت به ۱۱ میلی لیتر/کیلوگرم یا هر حجم دیگری ارجحیتی ندارد. راهنما های حال حاضر ۴ میلی لیتر/کیلوگرم را توصیه می کنند که باعث برانگیخته شدن ولع شدید هوا توسط بیمار می شود که خود منجر به تجویز داروهای آرام بخش، مواد مخدر و عوامل فلج کننده خطرناک (اما بی اثر) می شود. کاهش نامناسب و غیر فیزیولژیک حجم جاری باعث تحریک مضاعف تلاش تنفسی بیمار می شود. این امر باعث اتساع بیش از حد حجم آلوئول ها و آسیب ریه می شود. گردهم آیی های تخصصی پیاپی، انرژی قابل توجهی برای توسعه یک تعریف دقیق تر از سندرم دیسترس تنفسی حاد به منظور یکسان سازی انتخاب بیماران در کارآزمایی های بالینی اختصاص داده اند. هر یک از سه ستون تعریف رایج برلین بسیار ضعیف و منشا سردرگمی و اقدامات غیرعلمی است. برای پزشکان حاضر بر بالین بیمار هیچ یک از تجدید نظرها کیفیت مراقبت از بیمار را نسبت به توصیف ابتدایی آشباگ و همکارانش در سال ۱۹۶۷ ارتقاء نداده است. به پزشکان حاضر در بالین بیماران توصیه می شود که سندرم دیسترس تنفسی حاد را بر اساس شناخت الگوی بیماری تشخیص دهند و تمرکز خود را بر حل و فصل خطرات پنهان متعددی که به ناچار پس از تشخیص بیماری ایجاد می شود، قرار دهند.

کلیدواژه ها:

Acute respiratory distress syndrome ، mortality ، Ashbang and colleagues ، سندرم حاد دیسترس تنفسی ، مرگ و میر ، آشبانگ و همکاران