اختصاص منابع مالی به پژوهش: مدل های پشتیبان

مدل های پشتیبان فرایند تخصیص منابع پژوهشی به طور عمده مبتنی بر مفهوم وکالت بوده اند. در مقاله حاضر به طور خاص روی این فرضیه متمرکز می شویم که رژیم های وکالت در دهه های اخیر از نوعی رژیم تخصیصی مبتنی بر اعتماد به سمت رژیم هایی متضمن نقش فعال تر حکومت تغییر مسیر داده اند. تلاش خواهیم کرد تا درستی یا نادرستی این فرضیه را مورد آزمون قرار دهیم و در صورت درستی، تخمینی از اندازه این تغییر مسیر به دست آوریم و در نهایت ببینیم که این تغییر تا چه حد در کشورهای مختلف مشابه بوده است.

کلیدواژه ها:

تخصیص منابع پژوهشی ، وکالت ، مدلهای پشتیبانی ، رژیم مبتنی بر اعتماد ، اقتصاد علم