بررسی وضعیت شاخصهای دانشگاه کارآفرین برمبنای مدل گیب ۲۰۱۲ در دانشگاه تهران

ظهور دانشگاه کارآفرین بهعنوان نمود عینی ارتباط صنعت و دانشگاه، افقهای نوینی از اشتغال زایی و کارآفرینی در سطح گسترده را فراروی برنامه ریزان و مدیران دانشگاهها قرار میدهد. هدف از این پژوهش، تعیین وضعیت شاخصهای دانشگاه کارآفرین برمبنای مدل گیب( ۲۰۱۲ ) در دانشگاه تهران است. روش این پژوهش، پیمایشی و توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش دانشکده های فنی مهندسی، مدیریت و کارآفرینی دانشگاه تهران است که ۲۹۹ نفر از اعضای هیات علمی بهعنوان نمونه انتخاب شدهاند و تعداد ۲۷۱ پرسشنامه برگردانده شده است. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد گیب ( ۲۰۱۲ ) استفاده شده و تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرمافزار آماری اس.پی.اس.اس انجام شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که مولفههای چشمانداز، ماموریت و راهکار دانشگاه؛ حاکمیت و اداره دانشگاه؛ ساختار و طرح سازمانی؛ چندرشتهای، فرارشتهای؛ قدرت نفوذ؛ مدیریت ذینفعان و ارزشهای جامعه؛ دانش آموختگان؛ انتقال دانش؛ مرکز رشد، تامین مالی مخاطرات در تمام شرکتهای مشتق از دانشگاه در وضعیتی نسبتا مطلوب و مولفه های بینالمللیسازی و آموزش کارآفرینانه و سرمایهگذاری در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. نتایج پژوهش نشان میدهد که وضعیت کلی شاخصهای دانشگاه کارآفرین برمبنای مدل گیب ( ۲۰۱۲ ) در دانشگاه تهران در حد نسبتا مطلوبی است. بنابر نظرات اساتید دانشگاه تهران میتوان نتیجه گرفت که شاخص های دانشگاه کارآفرین شامل: مولفه های چشم انداز، ماموریت و راهکار دانشگاه، حاکمیت و اداره دانشگاه، ساختار و طرح سازمانی، قدرت نفوذ و استفاده از منابع متنوع، مدیریت ذینفعان و ارزش های جامعه، دانش آموختگان، چندرشته ای و فرارشته ای، انتقال دانش، مرکز رشد، تامین مالی مخاطرات در شرکتهای مشتق از دانشگاه در وضعیتی نسبتا مطلوب و مولفه های بین المللی سازی، آموزش کارآفرینانه و آموزش سرمایهگذاری در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. با توجه به نتایج به دست آمده از بین مولفه های دانشگاه کارآفرین، شاخص مرکز رشد، تامین مالی مخاطرات در شرکتهای مشتق از دانشگاه بیشترین تاثیر را در توسعه دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه کارآفرین دارد.

کلیدواژه ها:

دانشگاه کارآفرین ، کارآفرینی دانشگاهی ، نوآوری ، مدل گیب ، آموزش عالی ، دانشگاه تهران