بررسی و مقایسه دریافت انرژی و درشت مغذی ها در زنان ورزشکار آئروبیک در دو منطقه اجتماعی- اقتصادی مختلف شهر اصفهان در سال ۱۳۸۸

مقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی دریافت های غذایی زنان ورزشکار آئروبیک در دو منطقه اجتماعی- اقتصادی مختلف در شهر اصفهان است. روش ها: در این مطالعه تحلیلی ۹۹ زن در رنج سنی ۵۰-۱۵ سال که با نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، شرکت کردند (۵۰ زن در منطقه اقتصادی پایین و ۴۹ زن در منطقه اقتصادی بالا). اطلاعات دموگرافیک با کمک پرسش نامه و شاخص های تن سنجی شامل قد، وزن و دور کمر با متر نواری و ترازو جمع آوری شدند. با تکمیل پرسش نامه یادآمد ۲۴ ساعته برای ۲ روز متوالی، اطلاعات غذایی افراد مورد مطالعه به دست آمد. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار ۴ Nutritionist و ۱۸SPSS استفاده شد. یافته ها: میانگین دریافت انرژی در زنان بالا شهر ۸۶/۵۶۱ ± ۱۹/۱۴۷۹ و در زنان پایین شهر ۳۵۴/۴۹۸ ± ۶۸/۱۳۰۰ کیلوکالری به دست آمد که تفاوت معنی داری بین دریافت انرژی در این دو گروه وجود نداشت (۰۹۸/۰ = P). میانگین دریافت پروتئین در منطقه اقتصادی پایین ۸۵/۵ ± ۴۱/۱۷ درصد و در منطقه اقصادی بالا ۱۲/۴ ± ۹۴/۱۷ درصد به دست آمد که تفاوت معنی داری بین این دو وجود نداشت (۶۰۶/۰ = P). میانگین دریافت کربوهیدرات در منطقه اقتصادی پایین ۷۶/۹ ± ۸۵/۶۱ و در منطقه اقصادی بالا ۶۲/۶ ± ۴۸/۵۴ به دست آمد که تفاوت بین میانگین ها، معنی دار است (۰۰۱/۰ P <) و میانگین دریافت کربوهیدرات در منطقه اقتصادی پایین به طور قابل توجهی بالاتر از منطقه اقتصادی بالا می باشد. میانگین دریافت چربی در منطقه اقتصادی پایین ۲۴/۸ ± ۸۸/۲۳ درصد و در منطقه اقصادی بالا ۶۸/۶ ± ۰۷/۳۰ درصد به دست آمد که تفاوت بین دو گروه معنی دار است (۰۰۱/۰ P <) و میانگین دریافت چربی در منطقه اقتصادی بالا به مقدار قابل توجهی بیشتر از منطقه اقتصادی پایین می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که دریافت چربی و کربوهیدرات در دو منطقه اجتماعی- اقتصادی مختلف شهر اصفهان متفاوت است که ممکن است به دلیل تفاوت در الگوهای غذایی منطقه باشد. واژه های کلیدی: درشت مغذی ها، منطقه اجتماعی- اقتصادی، ورزشکار