ارزیابی بار ذهنی کار در پرستاران بخش مراقبت ویژه با استفاده از شاخص بار ذهنی (NASA)

مقدمه: یکی از عوامل تاثیرگذار بر رفتار، عملکرد و کارایی پرستاران در محیط کار، بار ذهنی کار می باشد. از این رو توجه به آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی بار ذهنی کار و عوامل موثر بر آن در پرستاران بخش مراقبت های ویژه بود. روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی بود که روی ۱۶۳ نفر از پرستاران بخش مراقبت ویژه شاغل در بیمارستان های شهر اصفهان انجام گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه تخصصی بار ذهنی National aeronautics and space administration یا NASA (NASA-TLX) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه وارد نرم افزار بار ذهنی NASA شد و نمره نهایی بار ذهنی تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۸ و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی Pearson و آنالیز One Way ANOVA تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: آزمون همبستگی Spearman نشان داد که بین متغیرهای زمینه ای با بار ذهنی رابطه معنی داری وجود نداشت، اما بین تعداد بیماران تحت نظر فرد در هر شیفت کاری و نمره بار ذهنی پرستاران ارتباط معنی داری به صورت مستقیم یافت شد (۰۵/۰ > P). همچنین شاخص NASA نشان داد که کمترین نمره مقیاس های شش گانه بار ذهنی در پرستاران مربوط به نیاز زمانی (۵۶/۶۳) و بیشترین نمره مربوط به نیاز ذهنی (۵۰/۸۳) بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از بالا بودن بار ذهنی درک شده ناشی از ارایه خدمات در پرستاران مورد مطالعه بود. از این رو به کارگیری استراتژی های مداخله ای برای کاهش بار ذهنی در این گروه ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: بار ذهنی کار، پرستار، بخش مراقبت ویژه، شاخص بار ذهنی NASA