بررسی رابطه فرسودگی شغلی و عملکرد بهورزان خانه های بهداشت استان آذربایجان شرقی

مقدمه: سندرم فرسودگی شغلی خطرناکترین عامل تهدیدکننده سلامت شاغلین حرف بهداشتی درمانی است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه فرسودگی شغلی و عملکرد بهورزان خانه های بهداشت آذربایجان شرقی انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع  تحلیلی- همبستگی است که در بین ۸۹ بهورز استان آذربایجان شرقی انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد مازلاک و جکسون و همچنین چک لیست ارزیابی عملکرد خانه های بهداشت جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم آفزار آماری SPSS ویرایش ۱۸ و بهره گیری از آزمون های هبستگی پیرسون و تی-تست و آنوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.. یافته ها: میزان فرسودگی شغلی بین بهورزان در حد متوسط و احتمال ابتلا به فرسودگی در بین آنها وجود داشت. بین فرسودگی شغلی و عملکرد و بین زیر مجموعه های فرسودگی شغلی شامل؛ مسخ شخصیت و تحلیل رفتگی هیجانی رابطه معنی دار وجود نداشت؛ ولی بین عملکرد با احساس عدم کفایت شخصی رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: با اینکه در این مطالعه فرسودگی شغلی و عملکرد رابطه ای با هم نداشتند، لیکن نمی توان با قاطعیت تاثیر فرسودگی شغلی بر کارایی، اثربخشی و بهره وری در سازمان ها را رد کرد. لازم است به عوامل دیگری نیز که ممکن است بر فرسودگی شغلی یا عملکرد بهورزان تاثیر داشته باشد، توجه شود. واژه های کلیدی: فرسودگی شغلی، عملکرد، بهورز، خانه بهداشت

کلیدواژه ها:

job burnout ، performance ، health house worker ، health house.