بررسی نگرش و هنجارهای انتزاعی ترغیب کننده ماندگاری در درمان نگهدارنده با متادون

مقدمه: میزان ماندگاری در درمان نگهدارنده با متادون از شاخص های بسیار مهم در درمان اعتیاد می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش و هنجارهای انتزاعی ماندگاری در درمان نگهدارنده با متادون در بین معتادان استان کهکیلویه و بویر احمد انجام گرفت. روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی می باشد که در بین معتادین مرد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد که در حال دریافت درمان نگهدارنده با متادون بودند، انجام شد. نمونه گیری به صورت سیستماتیک با انتساب متناسب از بین مراکز ترک اعتیاد موجود در هر یک از شهر های مختلف استان صورت گرفت. داده ها با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS ویرایش ۲۱ مورد توصیف قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان ۹۴/۸±۵۸/۳۳ با دامنه ۱۶ تا ۵۳ سال بود. در بین سوالات سازه نگرش به ترتیب کاهش تاثیر آسیب مواد بر سلامتی، ارتباط بهتر با اطرافیان و کاهش هزینه های زندگی، و در بین سوالات سازه هنجارهای انتزاعی، تایید خانواده و تعداد دوستان درگیر متادون درمانی بیشترین میانگین را بدست آوردند. نتیجه گیری: به نظر می رسد افزایش باورهای نظیر کاهش آسیب، کاهش هزینه های زندگی و بهبود روابط و همچنین تاثیر حمایت های خانواده و دوستان برای ماندگاری بر درمان نگهدارنده با متادون در بین معتادان می تواند نقش موثری داشته باشد. واژه های کلیدی: عود، اعتیاد، متادون، نگرش، هنجارهای انتزاعی

کلیدواژه ها:

Relapse ، Addiction ، Methadone ، Attitudes ، Subjective Norms