بررسی کارایی خاک رس اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی در حذف نیترات از محلول های آبی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-13-4_013

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: امروزه افزایش غلظت نیترات در آب های سطحی و زیرزمینی به علت افزایش تولید فاضلاب ها و گسترش فعالیت های کشاورزی، یکی از مشکلات محیطی در بسیاری از مناطق جهان از جمله ایران به شمار می رود. مصرف آب حاوی غلظت بالای نیترات، مشکلاتی را در زمینه محیط زیست و بهداشت عمومی ایجاد می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی کارایی مونتموریلونیت اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی هگزادسیل تری متیل آمونیوم بروماید در حذف نیترات از محلول های آبی بود.روش ها: این تحقیق از نوع تجربی- آزمایشگاهی بود و به منظور حذف نیترات از محلول های آبی از طریق خاک رس اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی در یک سیستم بسته انجام شد. تاثیر شاخص های مختلف مانند غلظت اولیه نیترات، دوز جاذب، pH و زمان تماس بر راندمان حذف نیترات با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش (Design of experiments یا DOE) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: شرایط بهینه حذف نیترات در غلظت اولیه نیترات ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر، دوز جاذب ۵/۷ گرم بر لیتر، pH برابر با ۷ و زمان تماس ۴۰ دقیقه به دست آمد. در این شرایط، راندمان حذف نیترات ۲۷/۷۱ درصد و ظرفیت جذب نیترات ۰۶/۱۹ میلی گرم بر گرم بود.نتیجه گیری: می توان از خاک رس اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی، به عنوان جاذب موثری در جهت حذف نیترات از محلول های آبی استفاده نمود.

نویسندگان

Seyedeh Fatemeh سیده فاطمه کریمی

MSc Student, Student Research Committee AND Environmental Research Center AND Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Hamidreza حمیدرضا پور زمانی

Associate Professor, Environmental Research Center, Research Institute for Primordial Prevention of Non -communicable Disease AND Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Heshmatollah حشمت اله نورمرادی

Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Ilam University of Medical Sciences, Ilam, Iran

Bijan بیژن بینا

Professor, Environmental Research Center, Research Institute for Primordial Prevention of Non-communicable Disease AND Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran