بررسی عوامل پیشگویی کننده خودمراقبتی،آگاهی و باور عمومی در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها: کاربرد تئوری شناختی- اجتماعی

مقدمه: افزایش مقاومت آنتی میکروبی، نتیجه افزایش مصرف آنتی بیوتیک در مواقع غیر ضروری است. گونه های مقاوم و کاهش کارایی آنتی بیوتیک ها باعث تحمیل هزینه های زیادی به سیستم سلامت شده است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده خودمراقبتی، آگاهی و باور عمومی در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها بر اساس تئوری شناختی- اجتماعی در مراجعان مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران طراحی و اجرا شد.روش ها: مطالعه حاضر تحلیلی با مشارکت ۲۶۰ نفر از مراجعان به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران در سال ۱۳۹۶ انجام شد که به روش تصادفی از ۸ مرکز تابعه دانشگاه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته بر طبق تئوری شناختی- اجتماعی بود که شامل اطلاعات جمعیتی شرکت کنندگان و پرسش نامه سوالات خودمراقبتی، آگاهی و باورعمومی می شد و به روش خودگزارش دهی تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS، آزمون های رگرسیون خطی و ضریب همبستگی Pearson استفاده شد. سطح معنی داری در مطالعه حاضر کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی شرکت کنندگان ۴/۱۲ ± ۳/۳۶ سال بود. از میان سازه های تئوری شناختی- اجتماعی، دانش، خودکنترلی و خودمدیریتی سهم معنی داری در تبیین خودمراقبتی داشت (۰۵/۰ > P). سازه دانش تنها سازه ای بود که آگاهی را پیش بینی کرد (۰۵/۰ > P). سازه دانش، انتظارات پیامد، موانع درک شده و سازگاری عاطفی سازه هایی بود که باور عمومی را تبیین نمود (۰۵/۰ > P).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سازه های تئوری شناختی- اجتماعی می تواند جهت طراحی مداخلات آموزشی برای بهبود خودمراقبتی، آگاهی و باور عمومی در زمینه مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها موثر باشد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، خودمدیریتی ، تئوری شناختی- اجتماعی ، آنتی بیوتیک