مقایسه تاثیربستن زودرس و دیررس بندناف بر آپگار نوزاد

مقدمه: پس از سال ها بحث و گفتگو٬ توافق اندکی در مورد زمان مناسب برای بستن بندناف وجود دارد. به دنبال بستن دیررس بندناف٬ نوزاد تزریق خون جفتی بیشتری دریافت می کند که ممکن است بر آپگار او موثر باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر بستن زودرس و دیررس بندناف بر آپگار نوزاد انجام شد.   روش کار: پژوهش حاضر به شیوه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی و دو سو کور بر روی ۶۴ نوزاد رسیده سالم، در فاصله مهر ماه تا بهمن ماه ۱۳۸۱ در بیمارستان دزیانی گرگان، صورت گرفت. مادران واجد شرایط قبل از زایمان طبیعی به طور تصادفی به دو گروه بستن زودرس و دیررس بندناف تقسیم شدند. بندناف در گروه بستن زودرس۳۰ ثانیه و در گروه بستن دیررس ۳ دقیقه پس از تولد در حالی که نوزاد هم سطح با دهانه واژن قرار داشت بسته شد. نمره آپگار نوزاد در پایان دقیقه اول و پنجم تولد٬ حجم خون باقی مانده جفتی و حجم تقریبی خون نوزاد تعیین شد. جهت گردآوری داده ها از فرم های انتخاب نمونه٬ مصاحبه و مشاهده استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های من ویتنی٬ کای دو و تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شد.   نتایج: نمره آپگار دقیقه اول و دقیقه پنجم بین دو گروه بستن زودرس و دیررس بندناف اختلاف معنی دار داشت(p<۰.۰۰۱). حجم خون باقی مانده جفتی در گروه بستن دیررس بندناف ۵/۳۹ % کمتر از گروه بستن زودرس بود(p<۰.۰۰۱). حجم تقریبی خون نوزاد در گروه بستن دیررس بندناف ۱/۷% بالاتر از گروه بستن زودرس بود(p<۰.۰۰۱).   نتیجه گیری: بستن دیررس بندناف به طور معنی دار سبب افزایش نمره آپگار٬ کاهش حجم خون باقی مانده جفتی و افزایش حجم تقریبی خون نوزاد می شود. مطالعات بیشتر با تغییر در زمان بستن بندناف یا سطح نگه داری نوزاد پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

بستن زودرس بندناف ، بستن دیررس بندناف ، آپگار ، نوزاد