سقط طبی در سه ماهه اول بارداری با استفاده از میزوپروستول
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 723
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-12-3_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: سقط القاشده، عبارت است از ختم بارداری به روش طبی یا جراحی، قبل از دستیابی جنین به قابلیت ادامه حیات، به دلایل جنینی و یا مادری. با توجه به عوارض جراحی و بیهوشی، نیاز به بستری شدن بیمار در بیمارستان، و صرف وقت و هزینه، در دهه اخیر، روش های طبی جایگزین روش های جراحی شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی سقط طبی در سه ماهه اول بارداری با استفاده از میزوپروستول بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در سال ۱۳۸۵، یکصد خانم که در سه ماهه اول بارداری خود به منظور ختم بارداری به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. در ابتدا برای کلیه بیماران، ۸۰۰ میکروگرم میزوپروستول واژینال تجویز شده و در صورت عدم دفع جنین، ۲۴ ساعت بعد، دوز دوم میزوپروستول به میزان ۸۰۰ میکروگرم تجویز می شد. در همه بیماران، یک هفته بعد، سونوگرافی کنترل انجام شد و در صورت وجود رزیدو یا باقی ماندن حاملگی کورتاژ صورت گرفت. نتایج، با استفاده از آزمون مجذور کای، بررسی گردید و مقدار p کمتر از ۰۵/۰، معنی دار تلقی شد. نتایج: از یکصد بیمار، ۸۳ نفر سقط کامل داشتند. ۱۷ نفر به کورتاژ نیاز پیدا کردند. از ۸۳ مورد، ۵۵ نفر (۶۲%) با دوز اول و ۲۸ نفر (۳۴%) با دوز دوم، سقط کامل داشتند. عارضه جانبی با مصرف میزوپروستول دیده نشد. نتیجه گیری: در بیماران مورد بررسی، در طی سه ماهه اول بارداری، ختم حاملگی با استفاده از میزوپروستول واژینال روشی مطمئن و بی خطر، مقرون به صرفه، و بدون عارضه جانبی بود.
کلیدواژه ها:
سقط طبی ، میزوپروستول ، حاملگی ، سه ماهه اول ، سقط القاشده ، سقط فراموش شده ، جنین زنده ، حاملگی پوچ
نویسندگان
ملیحه حسن زاده
استادیار گروه بیماری های زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، بیمارستان قائم(عج)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
فاطمه وحیدرودسری
دانشیار گروه بیماری های زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
فاطمه ناقدی
دستیار بیماری های زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، بیمارستان قائم(عج)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
صدیقه آیتی
دانشیار گروه بیماری های زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدتقی شاکری
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :