اثر مصرف خوراکی شربت عسل خرما طی زایمان بر پیشرفت زایمان زنان نخست زا
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-13-2_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه : پیشرفت غیرطبیعی زایمان شایعترین علت سزارین است . خوردن و آشامیدن طی زایمان یکی از سیاستها جهت پیشگیری از زایمان سخت در زنان با حاملگی کمخطر است . امروزه اطلاعات علمی کمی در مورد اثر خوردن و آشامیدن بر پیشرفت زایمان و بهترین ماده غذایی طی زایمان موجود است . این مطالعه با هدف تعیین اثر مصرف کمخطر مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد (ع ) شهرستان شهریار در سال ۱۳۸۶ انجام شد . واجدین شرایط بطور تصادفی روش کار : این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی۹۰ زن نخست زا با سن بارداری ۴۲- ۳۷ هفته و حاملگی خوراکی شربت عسل خرما در طی زایمان، بر پیشرفت زایمان در زنان نخست زا انجام شده است. به سه گروه مورد ( دریافت کننده شربت عسلخرما ) ، شاهد۱ ( دریافت کننده پلاسبو ) و شاهد ۲ ( مراقبت معمول ) تقسیم شدند . از اتساع دهانه رحم ۴ سانتی مت ر تا زایمان ، گروه شربت عسلخرما و پلاسبو به ترتیب شربت عسلخرما و پلاسبو ( ترکیبی از آب، سدیم ساخارین و غلظت دهنده سدیم سیامسی دریافت کردند و خوردن و آشامیدن گروه مراقبت معمول به ج ر عه های آب در حد رفع تشنگی محدود شد . اطلاعات به دست آمده شامل پیشرفت طبیعی زایمان و طول مدت زایمان پس از جمع آوری در سه گروه مورد مطالعه با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه، کروسکال والیس و مجذورکای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : میزان پیشرفت طبیعی زایمان در گروه شربت عسلخرما (۹۶ /۷ % ) بیشتر از دو گروه دیگر شامل گروه پلاسبو (۶۶ /۷ % ) و در گروه مراقبت معمول (۶۰/۰ % ) بود (p<۰/۰۰۲ )، همچنین طول زایمان در گروه شربت عسلخرما (۳۵۱/۰ دقیقه ) کوتاهتر از دو گروه دیگر شامل در گروه پلاسبو (۴۸۴/۲ ) و در گروه مراقبت معمول (۴۷۵/۷ ) بود ( p<۰/۰۰۱ ). نتیجه گیری : بر اساس نتایج مطالعه حاضر مصرف خور اکی شربت عسلخرما میتواند موجب افزایش میزان پیشرفت طبیعی زایمان گردد . مصرف این نوشیدنی طی زایمان ممکن است از زایمان طولانی پیشگیری نماید اما مطالعات بیشتری در این زمینه ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه کردی
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
نسرین سالک نصیری
کارشناس ارشد مامایی، بیمارست ان امام سجاد (ع ) شهریار، تهران، ایران
محمد صفریان
استادیار گروه تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حبیب اله اسماعیلی
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
خدیجه شادجو
متخصص زنان و زایمان، بیمارستان امام سجاد (ع ) شهریار، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :