شمارش اجسام لاملار در مایع آمنیوتیک : شاخصی برای پیشگویی دیسترس تنفسی در نوزادان ایرانی

مقدمه : ارزیابی بلوغ ریه جنین به کمک یک آزمون ساده و سریع، نقشی اساسی در مراقبت های بارداری دارد . هدف  پژوهش حاضر با توجه به نبود امکانات آزمایشگاهی پیشرفته در ایران بررسی کاربرد شمارش اجسام لاملار به عنوان روشی برای ارزیابی بلوغ ریه جنین بود  بارداری ۲۶ هفته تا ترم به بیمارستان اکبرآبادی مراجعه کرده بودند و جنین آنها در معرض خطر سندرم زجر تنفسی روش کار : ۱۰۴ نمونه سانتریفوژ نشده مایع آمنیوتیک از زنان حامله ای که در طی فروردین تا آذر سال ۸۳ با سن  بود تهیه شد . از دستگاه Sysmex K.۸۰۰ برای شمارش اجسام لاملار استفاده شد . دو حد بالا و پایین برای شمارش اجسام لاملار تعیی ن شد . معیارهای استاندارد بالینی و رادیوگرافیک برای تشخیص سندرم زجر تنفسی به کار گرفته شد . حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی با استفاده از نرم افزار SPSS ( نسخه ۱۱ ) محاسبه شد.  یافته ها : اجسام لاملار کمتر از ۹۹/۱ % اختصاصی برای تشخیص عدم بلوغ ریه جنین شناخته شد (ارزش اخباری  مثبت۹۹/ ۱ درصد، ارزش اخباری منفی ۸۳/۵ درصد ). اجسام لاملار بیش از ۴۵۰۰۰ توانست سندرم زجر تنفسی را  رد کند (ارزش اخباری منفی ۹۸/۹ درصد).  نتیجه گیری : شمارش اجسام لاملار روشی ساده، سریع و ارزان برای ارزیابی بلوغ ریه جنینهای در معرض خطر  محسوب می شود . با در نظر داشتن حداقل ۱۰۰۰۰ و حداکثر ۴۵۰۰۰ اجسام لاملار ، میتوان از این روش به عنوان اولین آزمون غربالگری بلوغ ریه جنین در ایران استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

اجسام لاملار ، زجر تنفسی ، آزمون تکانی ، سورفکتانت